Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is
(1683)–Anoniem Geuzenliedboek–
Auteursrechtvrij
[Folio 60v]
| |
Op de Stemme, van den 36. Psalm. Des boos-doenders wille seer quaet.Verheught u nu, van vreught ontspringt,
Een danckbaer Liet van harten zingt,
Ghy die de waerheyt aenhanget,
Want by ons wort nu rechte voort
Een stem der blijtschappen ghehoort,
Daer langh na is verlanghet,
De rechterhant des Heeren sterck,
Die heeft vertoont haer wonder werck,
Ghelijck by ouden tijden,
Als hy zijn volck in haerder noot,
Vryde van honger, zwaert en doot,
En na druck gaf verblijden.
Een yegelijck is wel bekent
Wat den Paus voor een instrument
Sant in de Nederlanden
Na dat duc d'Alva is geruymt,
Als hy deselfden hadt geschuymt
Na moort, roof ende branden:
'T was den Milaenschen Commandeur,
Die hier toe van hem kreegh de keur,
Om zijn seer schalcke sinnen,
Duc d'Alvens handel was te wreet,
Dees veynsde dat hem sulcx was leet
Hy wout met listen beginnen.
Wat hy daer door in Zeelant wrocht
Hebben sijn Spaengiaerts wel besocht,
Dat zy daer niet meer komen,
Hy heeft dies weer in 't lest van Mey
| |
[Folio 61r]
| |
Zijn nieu aenslagen driederley,
Op Hollant voor genomen,
Op de Maes was de eersten list
Maer den aenslagh is gemist:
Godts handt heeft hem geslagen,
In Noort Hollant oock desgelijck
Daer seer veel dooden op den dijck
En in de slooten lagen.
Den derden aenslagh heeft gehadt,
Leyden die wel vermaerde stadt,
Zy wert weder belegen,
Want hy wist dat daer op dit pas
Kooren noch Krijghsvolck in en was
Om sijn macht te staen tegen,
Zijn grof geschut hy achter liedt,
Want daer met (wist hy) hadt hy niet
Dies wou hy de stadt dwingen,
Met hongers noot, sonder gewelt
Ende heeft het oock alsoo bestelt,
Datmen daer niet kost bringen.
De Prins en Staten sloten raedt
Vreemt scheent, nochtans van dese daet
Salmen duysent jaer spreken,
Den Ysseldijck kreegh menigh gat,
Den Maesdijck wert gesteken plat,
'T water quam ingestreken,
Hollant thoondt zijn water kracht,
Zeelant heeft zijn hulp by gebracht,
Door volck en schoon scheeps stucken,
Boysot den vermaerden Krijghs-helt
Begaf zigh op het Water-velt
Godt liet hem wel gelucken.
Als Rapsaces sprack den vyant,
U en kan komen geen bystant,
Leyden ghy moet versmooren,
Kont ghy de sterren grijpen wel,
| |
[Folio 61v]
| |
Soo kan het water oock seer snel,
Tot voor u Stadt door-boren,
Dit deden sommighe doen de klacht,
Sathan die stoockte doen de tweedracht,
't Versoeck was swaer om lijden,
Want vele waren daer sonder broot,
Oock was de Peste daer seer groot,
Maer Godt die holp hem strijden.
Den wint die blies soo voor Soetermeyr
Van daer soo weeck des vyants Heyr
Ende quam tot Soeterwoude,
Hier heeft de Heer zienelijck ghetoont,
In noot dat hy zijn volck verschoont,
End' uyt last helpt benoude,
Hy gaf regen wint met spring-vloet
Die benam den Vyant den moet,
Die naeckt is wegh ghelopen,
Veel huysen stack hy inden brant,
Alwaer hy weeck, hy vont Godts handt,
Dood'lijck moest hy 't bekoopen.
In oktober den derden dagh
Boysot men met zijn Schepen sagh
Binnen de Stadt van Leyden,
Kregen de hongerige spijs,
Den Heer die zy danck ende prijs
Diese den kost bereyden
Natuere kreegh weer haren eysch,
Sy wierp van haer het Paerde vleys
Broot hadt sy moeten derven,
Van seven weken den tijdt lanck,
Water was meest gheweest den dranck
Waer door veel moesten sterven.
Doet op 't gesicht wreeden Tyran
Siet hoe de Heere helpen kan,
Daer geen hulp is voor oogen,
Amsterdam blijft niet lange blint
| |
[Folio 62r]
| |
Verderft doch niet u kinders kint
Hebt met hem mededoogen,
Keert u in tijdts eer ghy vergaet
Den Heer niet langer tegen staet
Aenmerckt zijn kracht en gaven,
Heel Nederlant siet dees oock aen,
Wilt handen aen den ploegh nu slaen
En blijft niet langer slaven.
Ghy hebt aen ons kleyn landt ghespoort
Wat hulpe dat Godt by zijn woort
Gedaen heeft dees drie jaren,
Hanght dat dan oock aen onversaeght
Hoort Vaderlandt u strijtbaer draecht
Afgodes dienst laet varen,
Leght by het vyer niet langer hout
En gelooft my 't sal worden kout
Ia 't sal geen vyer meer blijven,
Wilt ghy dat dit pladt zy ghesteldt
Geeft den Tyran langer geen geldt,
Ghy sult hem wel verdrijven.
Den Prins die ons hulp is geweest
Sterckt u en ons met zijnen geest
Dat wy nae zijn woordt leven,
Danck zy de hooghste Majesteyt
Van nu aen tot inder eeuwigheydt
Van dat hy heeft ghegeven,
Ons Prince zy door zijns Soons bloet
Van hem tot aller tijdt behoet,
Hy stercke oock 's Landts Staten
Met een volstandigh vast ghemoet
Tegen den Vyant seer verwoet
Die hem en zijn woordt haten.
Finis. |
|