Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is

Een excellent Liedeken, hoe zich de Vlissingers eerst Revolteerden, en duc d'Alvens Swager opgehangen wert.

Op de Wijse: Ghy Meysken fraey.

Hoort toe ghy Mannen ende Wijven,
Vaet den geest nae mijn verstant,
Desen druck en soumen niet konnen beschrijven

[fol. 56v]

 

Diemen nu ziet in Nederlant

 

Daer en mach nergens geen goet passeren,

 

't Sy te Vlissingen of ter Veeren,

 

Dat heeft den thienden Penningh gedaen

 

Dat mer soo veel siet spelen gaen.

 

Geest'lijcke ende wereltlijcke saen

 

Als zy dit hebben vernomen,

 

Zijn daerom te hove gegaen

 

En weder-gestaen als vromen.

 

Al wat sy seyden hy zweegh al stil,

 

Hy seyde: ick sal hebben mijn wil,

 

Den thienden Penningh sal wesen mijn,

 

Soo daer een Godt inden Hemel sal zijn.

 

Och Borgers wilt doch wel aenmercken,

 

'T gebeurde op eenen Paesdagh,

 

Datmen Vlissingen sou beschencken

 

Met een Paesch-lam dat niemant en mach,

 

'T was een Paesch-lam van grooter moorden,

 

'T waren al vasten van kennip koorden

 

Om te gaen rechten d'overigheyt saen,

 

't Gemeente en hadden niet vry gegaen.

 

Maer als de Borgers dat vernamen

 

Hoemen Gemeent' en d'overheyt ampt

 

Woude ombrengen al t'samen

 

En helpen die Borgers al van kant;

 

't Gemeente en beyde niet langhe

 

Sy namen de Capiteyn gevangen,

 

Maer de Soldaten kleyn en groot

 

Schoten zy met kruyt en loot.

 

De Capiteyn met moede fier,

 

Sprack tot de gesellen fijn

 

Laet ons doch niet treuren hier,

 

Maer liever hier vrolijcken zijn,

 

Hy klam averechts op de Leere

 

Hy riep isser geen gracy heere?

 

Hier is gracy op dit pas

 

Als voor onse Grave was.