Geuse lietboeck, waer in begrepen is den oorspronk van de troublen der Nederlantsche oorlogen, en het gene daer op gevolght is

Beklaegh Liedeken, van den Grave van Bossu, En voornemelijck doen hy met zijn Schip de Inquisici gevangen was en binnen Hoorn gebracht wert, daer hun beter genade geschiede als hy binnen Rotterdam hadde gedaen.

Maximilianus de Bossu
Ben ick een Graef gheheten,
Duc d'Alva dien ick seer getrouw
Die heeft my nu vergeten,
Ick heb gheweest zijn Admirael,
De Geusen te dooden Principael,
Dit had ick my vermeten.

Mijn vast betrouwen was mijn Schip,

God had ick gantsch verlaten,
My docht het was een harde klip,
Daer mochten geen pompen op vaten,
Maer daer quamen Pompen in de Vloot
Die Hendrick van Trier van klocken goot
Die maeckten groote gaten.

Ick meynde te wesen der Geusen dwanck,

De kans die liep verloren,
'k Wert gevangen tegen mijn danck
Zij brachten my te Hooren,
Aldaer ben ick in een Klooster gheraeckt,
En hebben een Pater van my ghemaeckt,
Mijn kruyn niet eens geschoren.
Hoe't is ick ben in tegenspoet

[fol. 47v]

 

Maer het moet zijn gheleden,

 

Ick moetet reeckenen voor goet

 

Dat ick ben hier ter steden,

 

Veel liever hier als te Rotterdam,

 

Want daer is de Borger op my soo gram

 

Om de moort dien ick daer dede.

 

Waer is de Paus de heylige Man,

 

Konde ick by hem gheraken,

 

Ick lietse hem doen al inden ban,

 

Die my dit Schip deden maken,

 

De Hel roep ick tot deser uyr,

 

Met Sinte Patricius Vagevuyr

 

Al over hare wraken.

 

Sy hebben my dit Schip gheschenckt

 

Ick soud den krijgh beginne,

 

Dit heeft my alder meest gekrenckt,

 

Nu icket gae verzinnen,

 

Wat schippers of stuer-luy dat ick vraegd'

 

Sy spraken alsoo het my behaeght

 

U Schip kan niemandt winnen.

 

Maer doen ick quam voor Hoorner Hop,

 

Worde ick wel anders ghewaren,

 

Dat sal my steken op mijn krop

 

Al leefd' ick noch vijftigh Iaren,

 

Want Geus leerde my op 't selfde pas

 

Wat schoonder genuchte dat het was

 

Op Zuyder Zee te varen.

 

Ian Symonsz Rol, ghy lichten quant

 

Waer zijn u schoone woorden,

 

Die ghy my loofde aen mijn handt

 

't Welck menigh Man aenhoorden,

 

Ghy zout my inder noot bystaen,

 

Maer ghy zijt my haestlijck afghegaen,

 

Het welck my meest verstoorden.

 

Schoone woorden vullen geen sack

 

Dat heb ick wel bevonden,

 

Hulpe en bystandt my gebrack

[fol. 48r]

 

Als ick dreef aende gronden,

 

Elck een die voer daer zijner vaert

 

En lieten my aldaer beswaert,

 

Bedroeft ter selver stonden.

 

Och daer ick plach een Heer te zijn

 

Daer legh ick nu gevangen,

 

Na Amsterdam op dit Termijn

 

Waer beter mijn verlangen,

 

Ey Geus laet my doch uyt dit gaet

 

Ick sal u loonen die schoone weldaet,

 

Met moorden en met hangen.

 

Oorlof Bossu wreet ende fel,

 

Met al u Spaensche knapen,

 

Ghy maeckt des Koninghs Landen rebel,

 

Ter liefde Monnicken en Papen,

 

Die altijt zijn verdorst nae bloet,

 

Ghelijck een Visch nae 't Water doet,

 

Na 't Christen bloet zy gapen.