Geuzenliedboek

199.
Een nieu Liedeken, vande gevanckenisse van Johan van Oldenbarneveldt, met eenighe van de syne, ⁺

op de wyse: Maxilliaen [sic] de Bossu.

Ick Jan van Olden Barneveldt
Ridder, Heer van den Tempel
Van Roodenrijs, ende ghestelt
Bewaerder van 'sLands stempel
Daer toe 'sHoffs opper Advocaet
Maer ben ghevallen uyt dien staet
Nae Lucifers exempel.

Want dien stant docht my al te slecht
Ick wilde hogher wesen
Maer ben van Heer gheworden knecht
Ghevangen oock by desen,
Bewaert ende ghesloten vast
Ghelijck als eenen snooden gast
Jae word van elck mis-presen.

Ick was hoog gheklommen alreets
Schier tot de hoogste stede
Met Grotius en Hooger-beets
En Haen van Haerlem mede
Maer ben ghevallen gantsch om leeg
Dat maeckt my 't herte soo ghedweeg
Het roept nu al om vrede.

Ick die eens placht ghe-eert te zijn,
Ja gheacht des Lands Vader
Wort nu (ist niet verkeert met myn)
Ghescholden een Verrader,
En oock Autheur van allen twist
Die hier int Land is opghehist
Men wijt het my al gader.

+ No 199. Naar V. Verder in S. Bij V.L. CLXXVIII.
Het lied komt ook voor in het bij n^o 200 genoemde pamflet, met onbetekenende verschillen van lezing.
Het lied is waarschijnlik kort na de gevangenneming van Oldenbarnevelt, 29 Aug. 1618, vervaardigd. Het jaartal 1619, dat S opgeeft, zal er later bijgevoegd zijn, vgl. de noot bij vs. 57.

[p. 172]

 

Waer zijn mijn favouriten al

30

Die soo vermeten spraken

 

Liever bloedt vergieten mal ^{31, 32.}

 

Als water, dan te staken

 

D'Opper macht en 'thooghste ghebiet

 

In Kerck en alle Rechten, siet

35

Hoe slecht staen nu ons saken.

 

 

 

Och Wttenbogaert goede vrient

 

Kont ghy my nu niet helpen

 

Ghy hebt my langh seer trou ghedient

 

Meest om de goude schelpen,

40

Schrijft nu en vrijft nu nacht en dach

 

Dat ick haest ^41. uyt komen mach

 

'Thert sal my overstelpen.

 

 

 

Noyt en had ick dit eens bedacht

 

Dat ick dus soude dalen

45

Ick stont te vast al op myn macht

 

En menichte Vassalen

 

Rotterdam, Leyden, en ter Gou.

 

Haerlem, Alckmaer, Schoonhoven, wou

 

Met Uutrecht my in halen.

 

 

50

Maer siet hoe den Nassouwen Heldt

 

Door last der Heeren Staten

 

My nu met groot benouwen quelt

 

Eerst dwongh hy mijn soldaten

 

Binnen Uutrecht, en doen daer na

55

In d'ander steden 'tmijner scha,

 

Hy had wel mogen laten. ^56.

 

 

 

Patientie par fortse doch

 

Elck een is Heer int syne

 

Liever had ick de Coortse noch

60

Dan te zijn in dees pijne,

 

Ick ducht ^61. dat dit groot ongheval

 

My de vijf sinnen kosten sal ^62.

 

Met noch meer van de myne.

31, 32. S leest:

Liever bloet te verghieten mal
Als haer voorneem te staken

41. haest. In het pamflet hier haest.

56. S heeft hier nog een strophe, die blijkbaar later bijgevoegd is, nadat het vonnis bekend geworden was.

Ledenburgh heeft sijn selfs verdaen!
Van mijn doot maecktmen mency;
Mijn Hooft men sal van 't lijf af slaen!
Soo leyt hier mijn Sententy,
Ach! het na klagen helpt my niet,
Mijn Vrienden my verlaten siet
Elck roemt zijn Excelenty.

Ledenberg had in de nacht van 28 op 29 September een einde aan zijn leven gemaakt.

61. Ick ducht. S Ick sie.

62. S leest: Mijn Lijf en leven costen sal.

[p. 173]

 

Oorlof Princelicke leeuwen fier

65

Hout aen de rechte Leere

 

Acht niet wat andre schreuwen hier,

 

Want ick beklaegh my seere

 

Dat ick d'huerlingen heb ghelooft

 

Zy hebben my het hert verdooft

70

Och dat klaeg ick u Heere.

 

Godt is mijn burcht. ⁺

+ Godt is mijn burcht. Zie bij n^o 170.