Geschiedkundige beschryving van de maan, deszelfs inwooneren en zyn beste regeerings-vorm in een tydvak van 4500 jaaren

§. 109.

Palos geloofde, dat deeze toerusting ten doel hadt, om hem te noodzaaken het Land van Minos te verlaaten en zyn eigen te dekken: maar hy wist, dat de armée van Minos 't in deezen verwoesten oord niet konde houden, dat het overige Land met eene onverwinnelyke Vesting, die op een steenrots lag, gedekt was, en dat dus de armée van Minos, zon-

[p. 95]

der iets verricht te hebben, moest aftrekken. In de daad, zy trok na weinige dagen wederom af, maar ging met den grootsten spoed tegen de Vesting, welke Palos hadt laaten leggen, en plaatste zich onder het kanon. Nu hadt Palos een armée en een zeer sterk leger voor zich en eene andere onder het geschut der vesting achter zich. 't Duurde weinige dagen, dat Palos met zyne armée niets meer te eeten hadt. Toen hy nu zag, dat hy ingesloten was, en hy derhalven met zyne armée of overwinnen, of van honger sterven moest, nam hy vol vertwyffeling het besluit, om het sterke Leger van Minos aan te tasten. Maar 't geschiedde, dat hy geslagen wierdt. Dieper in 't Koningryk waren nog twee Legers, waarvan ieder bykans 60,000 man sterk was, uit de geoeffende Landlieden byeen getrokken, welken het eerste leger alle dagen konden versterken. -