Geschenk voor Nederlands jufferschap

[p. 49]

Bileam's ezel.

Heer Windbuil, vol vernuft, en afgericht op streeken,

Om met al 't geen men Godsdienst noemt,

En waar eene edle ziel op roemt,

Regt onbeschaamd en laag den draak te kunnen steeken,

Beijverde onlangs zich, om door een woest gesnap

Zijn schranderheid te toonen,

En door een zouteloos geklap,

Een braaven Predikant te hoonen.

Waarachtig - riep hij uit, - het zijn geen kleine zaaken

Wat zegt gij, Dominé, van water wijn te maaken!

Begrijpt gij zelf dit wel te klaar?

Doch dit is lang nog niet zoo raar,

Als dat van Bileam - wiens Ezel sprak - niet waar?

‘ô Neen, mijn Heer! want 't heeft zoo straks in u gebleeken,

Dat Ezels kunnen spreeken.’

M.