Geschenk voor Nederlands jufferschap

[p. 12]

Bede om een langer leven.

(naar Gleim.)

Lieve Dood! gij zijt verbijsterd;
Zoekt gij niet mijn goeden Buurman
Met zijn oude kromme rugge;
Zie, hij woont ter rechter zijde,
Ga daar heen! gij zult hem vinden,
En hij heeft u reeds geroepen.
Lieve Dood! gij zult niet dwaalen;
Lieve Dood; ei ga toch verder.
Daar, hier is mijn gansche buidel,
Alle deze Gouden stukken
Heb ik laatst voor u gewisseld,
Neem het aan en ga voorbij mij.
Hoort gij niet mijn Buurman roepen,
Haal hem maar, hij zal u danken.
Dood! Gij dwaalt; moet ik dan zweeren?
Neen, wij willen niet krakeelen;
Zie hier zijn nog meêr Dukaten
Wees zo goed, als onze Richter,
Laat u toch niet langer bidden!
Neem het Goud en laat mij leeven.
Wilt gij niet, wel, laat het blijven;
Laat mij slechts nog éénmaal kussen.

N.