Germania. Jaargang 6

Verzen

Uw blik is als een zonnestraal,
Tot in de voren van mijn harte
Gedrongen, die de Twijfel daar
Geploegd heeft, met den ploeg der Smarte.

En 't is me of ik iets kiemen voel,
Dat zwelt en zucht, vol stil verlangen....
Het Leven lacht!.... Ach, had mijn hart
Nu ook een straal van Hoop ontvangen.
_* * _*
En als ik sterf, zet op mijn graf geen kruis,
'k Heb lang genoeg in 't hart er een gedragen,
En leg er ook geen lauwerkroon op neer;
Mijn lijk zou geen naäperij verdragen!

[p. 563]

 

Maar plant een reuzenzwaard dan in den grond

 

Waar 't lichaam rust. Nature zelf zal bloemen

 

 

 

Er groeien doen, die beetre hulde zijn

 

Dan menschlik mode-schacher-ijdel roemen.

 

 

 

Neel Hiddar