Germania. Jaargang 3

[p. 707]

[Nummer 12]

Aan den Raad van Beheer van het Permanente Hof van Arbitrage te 's-Gravenhage

'S-GRAVENHAGE, 10 September 1901.

De ondergeteekenden gevolmachtigden van de Zuid-Afrikaansche Republiek en gevolmachtigden van den Oranje Vrijstaat handelende in naam van deze beide Staten hebben de eer het volgende onder Uwe aandacht te brengen:

Onder dagteekening van 9 April j.l. heeft de toenmalige Voorzitter van Uwen Raad aan de Vertegenwoordigers dier beide Staten medegedeeld, dat het Permanente Hof van Arbitrage te 's-Gravenhagc was geconstitueerd.

Daarbij werd in het bijzonder de aandacht gevestigd op de bepaling der Haagsche Conventie van 29 Juli 1899 voor de vreedzame beslechting van internationale geschillen, volgens welke de rechtspraak van het Permanente Hof zich kan uitstrekken tot geschillen tuschen Mogendheden die het Verdrag geteekend en die het niet geteekend hebben.

Reeds terstond na de ontvangst van deze mededeeling is namens de Regeeringen der beide door ondergeteekenden vertegenwoordigde Staten aan Zijne Excellentie den toenmaligen Voorzitter van Uwen Raad te kennen gegeven dat die Regeeringen zich gelukkig zouden achten indien de oorlog in Zuid-Afrika gevoerd, door eene scheisdrechterlijke uitspraak van het Hof konde worden beëindigd.

[p. 708]

Thans nu die oorlog bijna twee jaren heeft geduurd en het einde daarvan niet is te voorzien anders dan langs den weg dien de Mogendheden nog zoo korten tijd geleden hebben erkend als het meest afdoende en tevens het meest billijke middel om internationale geschillen te beslissen - d.i. eene scheidsrechterlijke uitspraak - moet de wenschelijkheid van zoodanige vredelievende beëindiging voor beide partijen steeds meer worden erkend.

De door ondergeteekenden vertegenwoordigde Staten meenen dus het reeds vóór het begin van den oorlog door hen gedane, maar door Engeland toen verworpen voorstel, te moeten herhalen om de beslissing der geschillen, die tot den corlog aanleiding gaven, aan eene scheidsrechterlijke uitspraak te onderwerpen.

Zij hebben hierbij bepaaldelijk ook het oog op de vraag of Engeland terecht beweert dat door de beide Republieken eenige handeling is verricht, die ten doel had het Engelsch element in Zuid Afrika te onderdrukken of van daar te verdrijven, en in het algemeen of de Republieken zich aan eenige handeling hebben schuldig gemaakt die, naar internationale beginselen, aan Engeland het recht zoude geven haar hare onafhankelijkheid te ontnemen.

Zij herhalen het toen gedane voorstel thans met te meer vertrouwen, nu het Permanente Hof van Arbitrage op voorstel van Engeland zelf is in het leven geroepen en nu de Voorzitter van Uwen Raad hunne aandacht wel heeft willen vestigen op de hierboven vermelde bepaling van Art. 26 van het Haagsche Verdrag.

De ondergeteekenden voegen aan het bovenstaande nog toe dat Engeland reeds bij den aanvang van den oorlog is begonnen en steeds voortgaat de algemeene ook door dien Staat erkende en door het Haagsche Verdrag van 29 Juli 1899, betreffende de wetten en gebruiken van den oorlog te land plechtig bekrachtigde regelen van den oorlog tusschen beschaafde volken, te schenden en wel meer bepaald de volgende artikelen van gemeld Reglement, te weten: 4, 5, 7, 14, 15, 16, 23 (daarvan de onder-

[p. 709]

deelen c, d, e, f, g), 25, 28, 32, 44, 45, 46, 47, 50, 52, 53, 55, terwijl bovendien nog onlangs door Engeland bij Proclamatie uitgevaardigd door Veldmaarschalk Lord Kitchener te Pretoria, onder dagteekening 7 Augustus 1901, feitelijk is te kennen gegeven, dat door haar binnen kort ook in strijd met artikel 20 zal worden gehandeld.

De Regeeringen der door ondergeteekenden vertegenwoordigde Staten zijn volkomen bereid, zoodra haar daartoe de gelegenheid zal worden verschaft, het hiervoren gestelde, door de vermelding en het bewijs der bijzonderheden waarop zij doelen, volledig te staven.

Daar Engeland goedvindt deze voortdurende schending van het oorlogsrecht te ontkennen, zoo meenen de door de ondergeteekenden vertegenwoordigde Staten ook in dit geschil de uitspraak van het Permanente Hof van Arbitrage te mogen inroepen.

De ondergeteekenden en hunne Regeeringen weten, dat tot het erlangen van zoodanige uitspraak te toestemming van Engeland vereischt wordt.

Zij nemen daa[r]om de vrijheid Uwen Raad uit te noodigen die toestemming aan te vragen of te willen trachten die door Uwe bemiddeling of die der door U vertegenwoordigde Regeeringen te verkrijgen.

Tot het doen van dit verzoek gevoelen zij zich te meer aangemoedigd daar het geheel strookt met het grootsche beginsel dat aan Art. 27 van voormeld Verdrag ten grondslag strekt.

Mocht de Engelsche Regeering een weigerachtig antwoord geven, dan zou hieruit blijken, dat zij het niet waagt zich aan de uitspraak van een nauwgezetten, kundigen en onpartijdigen rechter te onderwerpen.

Tevens zal zij dan de volle verantwoordelijkheid blijven dragen voor de voortzetting van den even verschrikkelijken als

[p. 710]

onnoodigen oorlog en zij zal stilzwijgend erkend hebben dat de wijze waarop die oorlog harerzijds wordt gevoerd, met de door haar zelve bekrachtigde eischen van menschelijkheid en beschaving in strijd is.

In de hoop dat het U zal mogen behagen gevolg te geven aan hun verzoek en derhalve Uwe tusschenkomst of bijstand in deze zoo gewichtige aangelegenheid te verlenen, bieden zij U de verzekering hunner meeste hoogachting aan.

De Gevolm[a]chtigd[e]n van de Zuid Afrikaa[n]sche Republiek:

(get.) W.J. LEYDS.

(get.) A. FISCHER.

(get.) A.D.W. WOLMARANS.

De Gevolm[a]chtigden van den Oranje Vrijstaat:

(get.) A. FISCHER.

(get.) C.H. WESSELS.

Het spreekt van zelf, gezien de houding van Germania, gedurende den heelen duur reeds van den onmenschelijken, onrechtvaardigen, vloekwaarden oorlog, dat we ons ten volle aansluiten bij de hierboven uitgedrukte gevoelens.

(De Red.)