Germania. Jaargang 2

Verscheidenheden

De grootste schepen der wereld. - Het grootste schip der wereld is de Engelsche stoomboot ‘Oceanic’ die kortelings te water werd gelaten en 17,000 ton meet. Dan volgt Deutschland met een tonnemaat van 15,500 en die te Stettin gebouwd wordt voor rekening der ‘Hamburg-Amerika-lijn’. Dan komen: Kaiser Wilhelm der Grosse van de Norddeutschen Lloyd met 14,390 ton, de Hamburger stoomboot Patricia,

[p. 135]

met 13,000 ton. Verder de Engelsche schepen Luciana, met 12,953 ton en Campania, met een inhoud van 12,950 ton, beide tot de Cunard-Line behoorend; de Duitsche Pennsylvania met 12,891 ton, Graf Waldersee, met 12,830 ton en Pretoria, met 12,800 ton, alle van de Hamburg-Amerika-lijn.

Blijven nog de schepen van de White-Star-Line: Cymric, Medic en Afric; die van de Norddeutschen Lloyd: Grosser Kurfürst; het Schichausche stoomschip Kaiser Friedrich en de Belgia der Hamburg- Amerika-lijn. Onder Engelsche vlag varen slechts 9 stoomschepen met een inhoud van meer dan 10,000 ton; Duitschland bezit er 19 wier tonnemaat 10,000 overschrijdt. Amerika heeft 4 stoomschepen van meer dan 10,000 ton inhoud, namelijk de St-Louis, de St-Paul, Paris en New-York, alle van de ‘American Line.’ Geen ander land heeft schepen met zulke groote tonnemaat.

_**_*

Amerikaansche lofbetuiging voor de Duitschers. - Naar aanleiding van een optocht waaraan 2000 Duitsche oud-gedienden van den oorlog 1870-71 deel namen en die te Chicago plaats had, schrijft de Chicago Chronicle, het leidend democratisch blad van het Noord-Westen:

‘Het is onnoodig te verklaren, dat al deze oud-gedienden van een roemrijken oorlog, ware Amerikanen zijn. Het zijn flinke mannen. Zij zwoeren hun nieuw vaderland den eed van getrouwheid.

‘Wat de Duitsche veteraan voor Amerika doet, toonen alle streken van ons land, toont elke stad, elk dorp genoeg aan. Geen kunst, geen nijverheid waar hij niet een plaats inneemt; geen leeraar, voor wiens jaarwedde hij zijn penning niet bijdraagt; geen stad, geen county, geen staat waarvan de schatkist niet met zijn belastingen gevuld wordt. Van hem leerden wij kennis en wilskracht opdoen. Hij leerde ons handig en werkzaam zijn en was ons een toonbeeld van eerwaarde, geregelde en vrije levenswijze. Hij bewees dag aan dag, dat vrijheid van denkwijze, der rede en van handelen wel moraal saam te rijmen zijn. Hij is gezond en zijne kinderen blikken klaar de werelp in, om eens, zonder twijfel, bevoegd te zijn hun plaats als geboren Amerikanen in te nemen, zooals hun vader dit uit vrijen wil deed. De Duitscher die zich hier nederzet verandert slechts van vaderland, maar behoudt zijn aard.’

_**_*

Kleine oorzaken hebben soms groote gevolgen. - Professor L. Trouvelot, een beroemd natuurvorscher en hoogleeraar aan de hoogeschool van Havard in Massachusetts nam in 1869, van een reis naar Europa, een vrouwelijk exemplaar mêe van de Nonnenvlinders, die in Amerika niet bekend waren. Hij hoopte een kruising te doen van deze, met zijdewormen, om zoo mogelijk een soort zijdewormen te telen, die de luchtgeste tenis van Noord-Amerika zouden verdragen. Zijn proefneming kon niet gedaan worden: Zekeren Lentemorgen, vloog de nonnenvlinder door het open raam van de studeerkamer naar buiten en was nergens meer te vinden. Toen de geleerde deze verdwijning bemerkte, was hij zeer opgewonden: het was hem niet om den vlinder te doen, doch hij kende te goed de verwoestingen die duizenden en duizenden dezer insekten sedert honderden jaren in Europa aangericht hebben. Twintig jaar lang hoorde of zag men niets van nonnenrupsen. In 1889 vielen ontelbare zwermen van deze verwoestende insekten op de tuinen en fruitboomen der steden Medford en Malden en verspreidden zich weldra over heel Massachusetts. Tot nu toe beliep de schade, door deze dieren aangericht, rond de 25,000 000 frank; verscheiden miljoenen dollars zijn door den Staat en bijzondere personen, tot verzorging en bescherming der planten, uitgegeven, doch tot nu toe was dit alles te vergeefs!

_**_*

[p. 136]

Van de Schichauwerf te Elbing is de eerste Duitsche torpedoboot te water gelaten, die als voorbeeld moet dienen voor de voorloopig twaalf andere, opdezelfde werf in opbouw. De booten zijn tamelijk grooter dan de oude loopen en een vaart van 35 knoopen. Als voorbeeld voor deze boot werden de vier Chineesche torpedojagers genomen, die onlangs den grooten afstand van Schichau naar China aflegden zonder ergens kolen te moeten innemen. De Italiaansche regeering bestelde ook torpedobooten van denzelfden bouw. Verder deed ook Rusland bestellingen. De Russische minister van zeewezen besloot onlangs de Schichau-scheepswerf te bezocken, die, in het bouwen van torpedobooten, alle andere werven, ook de Engelsche, ver voorbij streeft.

_**_*

Moskou een haven: In Rusland heerscht sedert ettelijke jaren een buitengewone neiging voor groote waterwerken. Nog is gedurig spraak van het reusachtig plan om door een transrussische vaart de Oost- en Zwarte Zee te verbinden, als nu weer een nieuw ontwerp te berde komt. Het gaat uit van het Moskouër distrikt-bestuur voor verkeer en werd zooeven het middenbestuur voorgelegd. Het beoogt het verbinden van Moskou met de Wolga door zekere verbeteringen aan den loop van de Moskwa en de Oka toegebracht. Deze verbinding is reeds lang de wensch der Russen.

In 1873 ontstond een maatschappij voor een sleepbotendienst op de Moskwa, met een kapitaal van 2 millioen roebel. Deze maatschappij beproefde reeds verscheidene verbeteringen in de scheepvaart op deze rivier, die langs de muren van het eerbied-waarde Kreml voorbijstroomt en waarvan de loop omtrent 500 kilometer bedraagt. Te dien einde werden zes sluizen gebouwd, zoodat schepen met 5 1/2 voet diepgang, van de Oka tot naar Moskou konden komen. Het kapitaal werd met nog 5 millioen roebel vergroot, om nog nieuwe verbeteringen aan te brengen, doch de toestand van den waterweg tusschen Kolomna en Rjasan, waar de Oka een zeer kronkeligen loop heeft, evenals tusschen Rjasan en Nisjnij-Nowgorod, waar slechts vlakke vaartuigen doorkonden, bemoeilijkten die zeer. Zoo bleven alle verbeteringen slechts stukwerk, indien ook de loop der Oka niet kon geregeld worden. De meeste waren werden, vooralsnog van Nisjnij-Nowgorod, per spoor vervoerd en het goederenverkeer bleef op de Moskwa tot den plaatselijken handel beperkt.

Van nu af zullen allicht de toestanden spoedig veranderen, aangezien men thans bij middel van sluizen en andere werken, de regeling van den loop der Oka wil ter hand nemen, zoo dat deze ook voor een verderreikend schepenverkeer wordt opengesteld. De onkosten worden op rond 2 1/2 millioen roebel beraamd. Dit werk moet van groot gewicht worden voor handel en verkeer, daar de Moskwa op vier plaatsen door den ringspoorweg doorgesneden wordt.