Germania. Jaargang 1

Boekennieuws

De Missionaris en het geheimgenootschapslid, bij E. van Helvert-Weyermans, Roosendael (23) kl. 8^o ..........fr. 0,10

Een ‘ware geschiedenis’ bevattend het kort verhaal van het afgrijselijk einde door een hoogstaand lid van een geheim genootschap ondergaan daar hij ontrouw was geworden aan den afgelegden eed, en in zijn laatste oogenblikken bijgestaan door den missionaris, schrijver van 't verhaal.

_**_*

De Liefde in de Vrouwenquestie door Anna de Savornin-Lohman. 2^de Dr. bij Van Kampen en Zoon, Amsterd. (62) p. 8^o .... fl. 0,75

De in den laatsten tijd meermaals genoemde en druk besproken schrijfster van ‘Het ééne noodige’ - ‘Vragensmoede’ en ‘Miserere’ heeft weer haar wel versneden pen opgenomen om haar eigen standpunt tegenover de brandende ‘vrouwenquestie ondubbelzinnig aan te geven. Dit boekje dat getuigt van rijke ervaring en gezonden opmerkingsgeest neemt in door zijn vloeienden stijl en zijn ridderlijke taal. Na een eerste deel met eigen beschouwingen, bespreekt S. met blijkbare voldoening - wij zeiden haast dankbaarheid - het boek van Laura Marholm’ Das Buch der Frauen’ dat zij hoog stelt. In een derde afdeeling ontleedt zij den roman ‘Hilda van Suylenburg’ door een waanwijs orakel reeds ‘de Negerhut der vrouwenbeweging’ gedoopt, neemt een voor een de lappen weg waarmee M^w Goelkoop haar heldinnen soms handig, meestal onhandig heeft omhangen en laat dan ten slotte zien dat het enkel poppen zijn, geen levende wezens, maar hersenschimmen die met de werkelijkheid niets gemeen hebben. Toch is dit boek best geschikt om slachtoffers te maken en daarom noemt hetS. hoogst gevaarlijk. Eerlijk en openhartig legt zij de wonde bloot die men algemeen tracht te heelen, maar tot nu angstvallig bedekt hield; gepeild moet ze al doet het ook pijn. De vrouw vindt ‘geluk alleen in het stil zich gevende liefde-leven, de dubbele uiting van haar wezen. ‘Uit menige plaats dezer bladzijden spreekt nauw verholen

[p. 676]

weemoed die den denkenden lezer niet onverschillig laat. Des te edeler deze poging, des te meer moed had zij die ze ondernam.

Dr H.v.Z.

_**_*

De vragen van den dag: door D^r A. Luyten, 2^de vermeerderde en verbeterde uitgaaf, te Amst. Uitgevers-Mij. ‘Elsevier’ gr. 8^o (40). .fl. 0,40

Behandeld naar de ervaring van den schrijver, die hier in 't kort het ontstaan en de vervorming schetst der liberale partij in N.-Nederland en zijn meening ten beste geeft betrekkelijk de uitbreiding van het kiesrecht.

_**_*

St-Thomas van Aquino, door D^r H.J.A.M. Schaepman gr. 8^o (103) te Utrecht bij W.J. Van Rossum ........... fl. 1,00

Dit zijn drie voorlezingen indertijd te Leuven voor de studenten der Hoogeschool gehouden. Daarin behandelde de begaafde spreker den onsterfelijken doctor Angelicus, ten eerste als staatswijze naar aanleiding van diens beroemden brief aan de Hertogin van Brabant, Adelheid, weduwe van Hendrik III, gericht en bekend onder den titel: Opusculum de Regimine Judaeorum, en van het niet minder hoogstaand ‘Boek voor vorsten’ dat hij voor Hugo de Lusignan II van Cyprus bestemde; in de tweede lezing als twistredenaar en geleerde, steunend op ‘het geschrift tegen de bestrijders’ en toont hem als kloek verdediger der geestelijke orde, der religio; eindelijk in de derde stelt hij ons den beroemden scholastieker als dichter voor. Deze zijde als de minder algemeen gekende moest reeds op zich zelve belangwekkend zijn. Hoeveel meer wordt ze dat, eens in 't licht gesteld door den grooten redenaar. Hier, in dit gedeelte, vinden we zoo dadelijk D^r Schaepman terug, den ongeëvenaar den meester in het gesproken en geschreven woord. Geen wonder dat de verslagen van die lezingen tot ons gekomen, van geestdrift tintelden; de medesleepende bedwelmende kracht van den spreker had zich zelfs aan den leek medegedeeld. Ook thans onder het lezen wordt men aan zich zelven ontvoerd, overmand door dit wonderbaar vermogen in een vloed van schitterende beelden, van volzeggende woorden, de verhevenste gevoelens, de diepste gedachten uit te storten. Wij luisteren in verrukking naar de taal die ons vroeger reeds een Vondel verheerlijkte, en ook thans weêrklinkt geen mindere dan Thomas van Aquino waard.

D^r H.v.Z.