De Gentse Spelen van 1539 (2 delen)
(1982)–Anoniem Gentse Spelen, De– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 575]
| |
Edijnghe.Prologhe.
In dit spel zijn vijf personagen: Mensche, Vernuftheyt, Schriftuere, Wet, Evangelisch leeraer. De mensche.
De heere die zijn waercken waerct naer dwenschen,
Hem danckic van zijnder beneficye,
Dat ic niet en ben als veil ander menschen,
Gheen roover, bedriegher vul malicye,
5[regelnummer]
Gheen overspeilder, verdient punicye.
Ga naar voetnoot1-5
Ic vaste den Saboth, ken storte gheen bloet,
Ic gheif thiende in rechter iusticye
God en den Keyser van alle mijn goet.
Ga naar voetnoot6-8
Smenschen vernuftheyt.
U goede waercken zijn van rueke zoo zoet,
10[regelnummer]
Dat u God es zijn hemelrijcke schuldigh.
Wie esser die zoo godlic leift als ghy doet?
Dus blijft vast in u gheloove verduldigh.
Ga naar voetnoot11-2
Mensche.
Vader, moeder ben ic altijts ghehuldigh;
Ic doe alle menschen dueght die my doen dueght;
15[regelnummer]
Aelmoessen voor mijn duere menighvuldigh
Gheif ic; dies duer mijn waerc my therte verhueght.
Ga naar voetnoot13-6
Vernuftheyt.
Gherust in coussen en schoen ghy staerven mueght
Ga naar voetnoot17
Duer u verdiente, zonder Gods ghenade.
| |
[pagina 576]
| |
Mensche.
Ic noode die my nooden, dats my een vruecht;
20[regelnummer]
Ic hoor misse, vesperen, vrouch en spade;
Ic volghe goet ronts mijn ouderen pade;
Veil schriften te lezen stellic by zye,
Ga naar voetnoot21-2
Tdijnct my ketterye, ic en wil niet dolen.
Vernuftheyt.
Dat waer u een groote zotternye!
25[regelnummer]
Laetze doch lezen dieze zijn bevolen.
Wat willen die noyt en ghijnghen ter scholen
Schriften polen; God zeyt op een passage:
Hy houdet voor swaerels wyze verholen.
Mensche.
Ic verdien aflaet, ic ga pilgrymage;
30[regelnummer]
Ic leene tvolc gaut, zelver om goe gage;
In veil broerschapen staet mynen naem gheschreven.
Ga naar voetnoot30-1
Vernuftheyt.
Daer om zydy van der waerelt verheven;
In huzen, in straten, elc biedt u eere.
Mensche.
Naer de costume vander kaercken ghegheven,
35[regelnummer]
Gae ic te biechten en ooc tonzen heere;
En op heligh daghen ic nemmermeere
En coopmanschape, contzie my der zonden.
Ga naar voetnoot34-7
Vernuftheyt.
Rechtvaerdigh zydy duer u waerc bevonden.
Ghy houdt Gods ghebod, ghy zijt zijn kint clare.
| |
[pagina 577]
| |
Mensche.
40[regelnummer]
Ooc coopic goet gaut en zelver; ic gare,
Teghen mijn oude daghen om te maken groot
Ga naar margenoot+
Mijn kinders, dat zy zouden gheraken bloot
Ga naar voetnoot40-2
An goe huwelicken en hooghen state.
Vernuftheyt.
Ghy zijt een fynaert, naerstigh vrouch en late;
45[regelnummer]
Noch rijck zuldy werden, crijghdy spacye.
Ga naar voetnoot44-5
Mensche.
Ic dancke den heere die my gheift gracye
Zijn heligh ghebod en wet te vulbrijnghen.
Ic ben gherust, my en qwellen gheen dijnghen.
Als wel ghetroost ga ic op en neder.
Ga naar voetnoot46-9
50[regelnummer]
Die my lief hebben, beminnic wedere.
Ga naar voetnoot50
Die my daeren, en can ic verdraghen niet.
Ic zouder liever tlichaem om waghen, ziet,
Bylo, alst gaet mijn eere te naer nare.
Ga naar voetnoot53
Vernuftheyt.
Zoudy niet, elc zou zegghen datt waer ware
55[regelnummer]
En al waert zoo, ghy behooret te doene.
Ga naar voetnoot54-5
Mensche.
God gheifs dat ic altijt, avondt en noene,
Nu in goede waercken magh voorts herderen.
Ga naar voetnoot57
Best ic mynen tijt, naer swaerels zayzoene,
Inden eyghen lusthof ga voorts fineren,
60[regelnummer]
Als op my zelven staende vruecht uzeren,
Ga naar voetnoot58-0
Mynen troost vast op mijn verdiente legghen,
Dat my God niet en magh zijn rijck ontzegghen.
Ga naar voetnoot61-2
| |
[pagina 578]
| |
Vernuftheyt.
Duer bosschen, hegghen, volghic mijn meestere,
Niet vreezende wat magh messchien ons tweestere.
Ga naar voetnoot63-4
Schriftuere.
65[regelnummer]
Ic ben gheschepen inden helyghen gheest
Van tbeghinsel alder waerelt te voorne;
Ic ben wt den mont die daer es alder meest
Voor alle vleesch de eerste gheboorne;
Ga naar voetnoot65-8
Ic werde gheschoncken den wtvercoorne;
70[regelnummer]
Mijn fonteyne es ‘thooghe Gods woort’
ghenaemt.
Ga naar voetnoot70
Wie zijn ooren opent om my te hoorene
Zal inder eeuwigheyt niet wezen beschaemt;
Ga naar voetnoot72
Alle die my beghaeren, by my verzaemt
En werdt vervult van mijn generacyen;
Ga naar voetnoot73-4
75[regelnummer]
Die in my waerct, werdt van zonden ongheblaemt;
Ga naar voetnoot75
Die my nutten in reynder contemplacyen
Zullen hongheren, tzy van wat nacyen,
Ga naar margenoot+
Weder dorstyghen, die my eens zult drijncken.
Ga naar voetnoot76-8
O Mensche, hoort mynen voys vul gracyen:
Ga naar voetnoot79
80[regelnummer]
Wat ghy niet en hebt, dat wil ic u schijncken;
Veriaeght vernuftheyt, laet my in u zijncken,
Want boven gaut behoort ghy my te minnen.
Mensche.
Mijn zinnen binnen hoe beroert zy blaken,
De zaken my dijncken vremt zijn om verstaen:
85[regelnummer]
Vergaen, ey lacen, zo willen mijn spraken,
Ghenaken hoe zal ict dan? ic ben bevaen,
Belaen met zwaerheyt, mijn ooghen al een traen.
Ga naar voetnoot83-7
Zo zaen verandert, ey lacen, ic enweet
| |
[pagina 579]
| |
Bescheet hier af, noch ooc eenigh cleyn vermaen.
Ga naar voetnoot88-9
90[regelnummer]
Beraen, wie moght my och nu ter waerelt vreedt?
Ga naar voetnoot90
Sweet en bloet duer des voys hooren my af gaet.
Hier staet de vrauwe op een ooghenblicke.
Ic verschricke en duchte, dat my bereedt
Es groot leet ofte schaemte in dezen sticke.
Ga naar voetnoot91-4
Schriftuere.
95[regelnummer]
Zijn zonden dobbeleren, even dicke
Zie ic den mensche inden eyghen lusthof.
Zijn selfs bloot verstant hem houdt inden stricke,
Ga naar voetnoot95-7
Hem verheft in zijn eyghen waerc qwaet en grof,
Ga naar voetnoot98
Stelende daer in God zijn glorye, zijn lof,
100[regelnummer]
Dwelc hem nu van my zaen zal werden vertelt.
O Mensche, cranc vaetkin vander aerden stof,
Waer om u herte tot eyghen eere helt?
Ga naar voetnoot101-2
Mensche.
Wie zydy, die my inden lusthof dus qwelt
En comt onverzints my op dlijf ghevloghen?
Ga naar voetnoot104
Schriftuere.
105[regelnummer]
Ic ben Schriftuere, van God u hier ghestelt
En ghegheven om claer u te betoghen,
Hoe u selfs vernuftheyt u heift bedroghen
Ga naar voetnoot105-7
En ongheloghen in u waerc te berommen,
Ga naar voetnoot108
In blazende, dat ghy daer duer zoudt moghen
110[regelnummer]
Den hemel winnen en u Gods kindt nommen.
Mensche.
Hoe, zal ic dan niet inden hemel commen
Duer mijn verdiente, wat wildy veil praten?
Schriftuere.
Ghy en deidt noyt waerc, ten was waerdt tverdommen,
Ga naar margenoot+
Ja, wt u zelven, wilt wel mijn woordt vaten.
Ga naar voetnoot113-4
| |
[pagina 580]
| |
Mensche.
115[regelnummer]
Rust u hooft; ghy moght willen, tzou u baten,
Ga naar voetnoot115
Dat ghy hadt ghedaen zo veil goede waercken.
Ic heb verdiensten, zacken vul aflaten;
Ic ben een goet kindt der helygher kaercken;
Ic vulbrijnghe Gods wet, tes goet te maercken,
Ga naar voetnoot119
120[regelnummer]
Hoe wel, naer dat my dijnct, ghijt niet veil en
acht.
Maer men kent den voghel best an zijn vlaercken,
Ga naar voetnoot121
Dus ziet dat ghy my iet te messegghen wacht.
Ga naar voetnoot122
Schriftuere.
Zeght my een cleen ghebod welc ghy hebt vulbraght,
Ic zal u paeyen, al blijfdy stantachtigh,
Ga naar voetnoot124
Mensche.
125[regelnummer]
Ic gheloove wt alder mijns herten craght
En ziele in eenen mynen God almaghtigh.
Ga naar voetnoot125-6
Schriftuere.
Dat ghy daer zegh, Mensche, es niet warachtigh;
De reden waer om, zal ic u ontsueren.
Ga naar voetnoot128
Hebdy noyt, als ghy waert in noodt onzaghtigh,
130[regelnummer]
Heel uwen troost ghestelt an creatueren,
In u goet, u zelven oft in figueren,
Ga naar voetnoot129-1
Waer by ghy afgoderye hebt bedreven?
Mensche.
Ic ghevoel mijn conscyencye rueren,
Daer accuserende niet recht mijn leven.
Ga naar voetnoot134
135[regelnummer]
O Schriftuere, goddinne hoogh verheven,
Es mijn leven qwaet? o stelt my te vreden.
Schriftuere.
Inden zaulter David vindy gheschreven:
God van boven zagh ter aerden beneden,
| |
[pagina 581]
| |
Ofter yemant goet de van Adams leden.
140[regelnummer]
O ziet, daer en es rechtvaerdigh niet eenen;
Ga naar voetnoot137-0
Daer en es ooc niemant die God zouct meden;
Zy zijn al afghekeert, verhardt als steenen,
Onnuttigh gheworden, verstaet mijn meenen;
Niemant en esser nu die goetheyt hanteirt;
145[regelnummer]
Zeer light tot bloetstortijnghe zijn haer beenen;
At tzamen zijnze ooc tot qwaetheyt verneirt;
Huerlier mont al malediccye verzeirt;
Huer storten open graven ongheloghen;
Huer tonghen boos, lippen met venijn ghesmaert,
150[regelnummer]
Gheen vreeze Gods en es voor huerlier ooghen.
Ga naar voetnoot140-0
Ga naar margenoot+
Wat willic u veil meer te zegghen pooghen?
Alle vleesch es waerdigh tzijn vermaledijt.
Mensche.
Van die woorden my daderen verdrooghen,
Ghezooghen waer zal ic om troost ter waerelt wijt?
Ga naar voetnoot154
155[regelnummer]
Conscyencye teghen my nu zoo strijt,
Dat benautheyt en druc my therte duerboort,
My cnaghende zwaer, als eender slanghe bijt.
Ey laes, wie zal nu wezen mijn troost en confoort?
Ga naar voetnoot157-8
Schrifture.
Noch zegh ic u, Mensche, hoe ghy u verstoort,
Ga naar voetnoot159
160[regelnummer]
Ten es niet wt alder uwer maght in u
Te doen voor God een cleen goet waerck zoot behoort.
God es een gheest en ghy maer een cranc vleesch, fu.
Ga naar voetnoot162
Dus concluderic als dat schriftuere nu
Hevet al onder de zonde besloten.
Ga naar voetnoot163-4
Mensche.
165[regelnummer]
Wee my, hoe werden mijn zinnen duerschoten,
Vol drucx duergoten! O consciencye,
Onrustigh zydy, al tooghdy silencye;
Ga naar voetnoot167
Tweedrachtigheyt ooc ghy baert in mijn ziele
Ga naar voetnoot168
| |
[pagina 582]
| |
Tusschen vleesch en gheest; ic my nu verniele.
170[regelnummer]
Och, wat doe ic el, van moeder gheboren,
Ga naar voetnoot170
Dan Gods tooren op my, eeuwigh verloren?
Vermaledijt waerelt en uwen raedt boos!
Vermaledijt vernuftheyt, van my gaet boos!
Ga naar voetnoot173
Cranc toeverlaet koos ic tot mijnder bate,
175[regelnummer]
Duusterheyt en nacht moet wezen mijn zate,
Ga naar voetnoot175
Verdomt ey lacen, tot eeuwyghen daghen.
O conscyencye, donrustigh cnaghen,
Mijn leven zijnde boos eyzelick betuught.
Ga naar voetnoot178
Schrifture.
Dat u waercken zijn qwaet, (u verstant nu buught,
180[regelnummer]
Mijn woordt zuught), willic u tughen byder wet;
Gaen wy tot haer inden dienstbergh onghelet
Ga naar voetnoot181
En hoort wat u van haer werden ontcnocht zal,
Die u vermeit dat ghy heel hebt vulbroght al,
Ga naar voetnoot182-3
Van minsten totten meesten, al huer beghaeren.
Mensche.
185[regelnummer]
Op aventuere of zy moght verwaeren
Mynen druc harderen, zoo in u reden
Ga naar margenoot+
Stellic mynen wille en ben te vreden
Tot haer te gane; ancxt doet my tbenauwen.
Ga naar voetnoot185-8
Schrifture.
Nu Mensche comt, wilt hier de Wet anschauwen,
Ga naar voetnoot189
190[regelnummer]
Tert vry naerder in, maect u verstant vlugghe.
Ga naar voetnoot190
Mensche.
Es dit de Wet, die my dus keert den rugghe,
Ligghende cranck, hebbende daenschijn bedect?
Ga naar voetnoot192
| |
[pagina 583]
| |
Schrifture.
Kendyze niet bet, die u vermeit en zect
Dat ghyze wel kent en hebt heel voldaen haer?
195[regelnummer]
Ghen zaeghze noyt anders (willet verstaen claer)
Wt u zelven, dan bedect en van achter.
Ga naar voetnoot195-6
Mensche.
Mynen druc wast my lanx zo meer onzachter;
Ga naar voetnoot197
Och, zeght my redene, waer om en waer by?
Schriftuere.
Ic zalt u zegghen, hoort Mensche schaerp naer my:
200[regelnummer]
Al die dijncken in haer zelfs waerc rechtvaerdigh
Ga naar voetnoot200
Als de Joden, en meenen zy zijn waerdigh
Daer duer den hemel te cryghen, zulcke lien
Dat zijn die de wet maer van achter anzien.
Ga naar voetnoot203
Zeght my Mensche, zaeght ghyze noyt van vuere?
Mensche.
205[regelnummer]
O, blent es mijn verstant, vervalst mijn natuere!
Waer om, want mijn zinnen naer dadvijs haken,
Ic de Wet bedect zie, wilt my wijs maken,
Ga naar voetnoot207
Die ic volbraght dochte op mynen dume.
Schriftuere.
Al zaeghdy de Wet, ghy zaeght niet haer crume.
210[regelnummer]
U docht, als ghy u handen const bedwijnghen
Ga naar voetnoot209-0
Gheen dootslagh noch overspel te volbrijnghen,
Ghy meendet dan, dat ghy haer heel hadt vervult;
Maer die beghaerte, welc was de meeste schult.
Dat zy u die heeschste, hebdy noyt bemaerct.
Ga naar voetnoot213-4
215[regelnummer]
Als met pharyzeeusche doctryne gheclaerct
Hebt haer ghegheven alleen dwaerc wtwendigh.
Ga naar voetnoot215-6
| |
[pagina 584]
| |
Mensche.
Dat en verstondic noyt, mensche allendigh,
Die beghaerten, ghedachten, en noyt zo mespaeyt.
Ga naar voetnoot217-8
Schriftuere.
Den heesch hier af staet u inde wet ghezaeyt,
220[regelnummer]
In menigh passage, ia waudijt vaten:
Ga naar margenoot+
Ghy en zult u broer int herte niet haten,
Besnijdt ws herten voorhuut, al eyst een cruus,
Ghy en zult niet beghaeren ws naesten huus,
Zijn huusvrauwe, zijn knecht, en duzent meere.
Ga naar voetnoot221-4
Mensche.
225[regelnummer]
Och, hoe verdoolt vindic my buten keere,
Verre van huus, daer ic meende te zijn by!
O Schriftuere, eil vrauwe gheprezen, ghy
Ga naar voetnoot225-7
Zeght my, waer om hier de Wet nu leyt dus cranc?
Schriftuere.
Mensche, u es de schult, u es den ondanck.
Ga naar voetnoot229
230[regelnummer]
God stelde de wet zeer heligh in oorden,
Maer zy es dus heel cranc duer tvleesch gheworden,
Ga naar voetnoot230-1
Datter gheen zaligheyt wt en magh leken;
Ga naar voetnoot232
Niet te min ghy, Mensche, gaet, hoortze spreken,
Al vertreckic, en maect ghy gheen deyzijnghe.
Ga naar voetnoot234
Mensche.
235[regelnummer]
Ic ghevoele in my zulck verheyzijnghe,
Nochtans duer de hope zal ict anverden.
Of my van haer moght eenigh troost ghewerden?
Vreeze en ancxt brijnght my, hier toe ghedreven,
In Synay den baergh, o Wet verheven,
Ga naar voetnoot235-9
240[regelnummer]
Van God ghegheven, in tafelen gheschreven,
Ga naar voetnoot240
| |
[pagina 585]
| |
Reghele des levens, wilt my, aerm wulpen,
Den druc nu stulpen, wt mynen ancxt hulpen,
Ga naar voetnoot241-2
En zeght wat my van doen es nootzakelic,
Dat ic de qwa doot niet en zy smakelic,
245[regelnummer]
Noch vanden helschen gheest niet ontschakelic,
Maer gherakelic by God in glorye.
Ga naar voetnoot244-6
De wet.
Houdt altijt vast in uwe memorye
Alle mijn gheboden en ooc des wets bouck;
Ga naar voetnoot247-8
Wilter nacht en dagh in dijncken met bezouck
250[regelnummer]
En vulbrijnghen al dat hy zal leeren u,
Ga naar voetnoot249-0
Noch rechts, noch slijncx en wilter afkeeren u,
Want voorwaer, vermaledijdt die niet en blijft
In al dat hij beveilt en van my ooc schrijft,
En zal eeuwelic den hemel daerven;
Ga naar voetnoot251-4
255[regelnummer]
Ia, de ziele die zondight moet daer staerven,
Ga naar voetnoot255
Zonder eenyghe ghenade oft ontfermen.
Mensche.
Och, hoe de woorden my therte duerzwermen!
Ga naar voetnoot257
Wee my, lacen, ey lacen, noyt meerder noot.
Noyt donder, blixem zo een herte duerschoot,
260[regelnummer]
Och, half doot, verbaest, als dede dien voys!
Ga naar voetnoot260
Daer ic troost hoopte, vindic my troosteloos.
Och, waer ic weir in mijns moers buuc ghecropen!
Ic duchte, deis persse zal my doen meshopen.
Best zit ic neder, wies mijns ghedijncken zal,
Ga naar voetnoot263-4
265[regelnummer]
Eer ic levende ter hellen zijncken zal.
Mijn ziele verdriet my mijns levens verlanghen,
Vol myzerye en allenden verzaet,
Ga naar voetnoot266-7
| |
[pagina 586]
| |
Wats een mensch van eender vrauwen ontfanghen,
Die hier een cleen tijt der allenden duerslaet?
270[regelnummer]
Zijn incomst es als een blomkin en vergaet,
Als een schaduwe, o nemmermeer gherust.
Ga naar voetnoot268-1
Wie moght my nu dan troosten, half desperaet?
Och, dat Gods toren van my werdt ghesust,
En mijn verdommenesse werdt gheblust!
Ga naar voetnoot273-4
275[regelnummer]
Conscyencye cnaeght therte zo zeere
En swaerels schijn heift my in bedrogh ghecust,
En blent verstandt verleydt my buten keere.
Ga naar voetnoot276-7
Evangelisch leeraer.
Glorye en virtuut, lof, prijs en eere
Zy in dalder hooghste Gode den heere,
☞ Hier zijnght Evangelijs Leeraer een
Liedekin.
280[regelnummer]
En hier beneden zy paeys inder erden
Den mensche, die staet goetwilligh te werden.
Ga naar voetnoot278-1
Verhueght, verblijdt, al redelicke dieren,
Ghy menschen ligghende vul zonden belaen,
Een bootschap commic u lieden cryieren,
285[regelnummer]
Zeer groot, ia gheen meerdere, willet verstaen!
De welcke bootschap gaet alle volc aen,
Want u es de zalighmakere gheboren,
Ga naar voetnoot282-7
Die eens knechts vorme om u heift anghedaen,
En wilt repareren dat es verloren.
Ga naar voetnoot288-9
Mensche.
290[regelnummer]
Och, wat magh dat zijn, tdocht my sangh int horen,
Eyst die doot, och iaet, die my comt bestryen?
Nochtans, tscheen blijschap, vruecht om drucx verstoren,
Tgheluut des voys tuught wtwendigh verblyen.
Och, waert toch troost, om my een staerc bevryen,
Ga naar voetnoot292-4
295[regelnummer]
Maer wie zoude mijnre ghedachtigh wezen?
| |
[pagina 587]
| |
Ga naar margenoot+
Evangelisch leeraer.
O Mensche, en verwerpt u niet in tlyen,
Maer bidt den heere, hy zal u ghenezen.
Ga naar voetnoot296-7
Mensche.
Ken kenne u niet, wie zydy, vriendt gheprezen,
Brijnghdy my troost, staervende in des doots bant?
Ga naar voetnoot299
Evangelisch leeraer.
300[regelnummer]
Ia ic, Mensche, maer weist eerst recht gherezen;
Ga naar voetnoot300
Ic zal u opheffen, her, gheift my u handt.
Mensche.
Waer es de Wet dan, die sprac als een tyrant?
Och, twas al ‘vermaledijdt’ dat zy zeye.
Ga naar voetnoot303
Evangelisch leeraer.
Ia Mensche, wat coopt ghy nu met zulcken pant?
305[regelnummer]
Wildy een schaep blyven van haerder weye,
Zo naect u noch zo langhe druc, ancxt, gheschreye.
De wet en es u niet meer van noode.
Ga naar voetnoot304-7
Die onder de wet haer waercken fijn, beye,
Zijn onder de vermaledydde snoode.
Ga naar voetnoot308-9
Mensche.
310[regelnummer]
Zeght my dan, die de wet cleyn acht en bloode,
Ga naar voetnoot310
En es de rechtvaerdigheyt niet wt de wet?
Evangelisch leeraer.
Neent Mensche, zy es maer van ghaersten broode,
De rechtvaerdyghe leift wt dat gheloove net
Ga naar voetnoot312-3
Mensche.
Waer om es de wet dan onslieden ghezet?
| |
[pagina 588]
| |
Evangelisch leeraer.
315[regelnummer]
Om der boozer menschen overtredijnghen,
Tot dat dat zaet en de vrucht zou commen net,
Diet God belooft hadde naer zijn ghehijnghen;
Ga naar voetnoot314-7
Ende ooc om de qwade daer duer te dwijnghen
Ga naar voetnoot318
Wt bedwanghe, ancxt, vreeze, loon of pyne.
320[regelnummer]
Zy can kennesse der zonden voortbrijnghen,
Maer gheen aerfghenaemheyt haer volght ten fyne.
Ga naar voetnoot320-1
Mensche.
Zo zeght my, die my leert deis nieu doctryne,
Contrarye de myne, uwen name,
Die zeght dat ghy troost brijnght en medicyne,
325[regelnummer]
Waer duer verlichtheyt in mijn herte prame.
Ga naar voetnoot324-5
Evangelisch leeraer.
Mynen name ic voor gheen princen en schame:
Ga naar voetnoot326
Ic ben des woordts Evangelischs Leerare,
Ga naar margenoot+
Welc woordt es een middel, wegh, u beqwame
Ga naar voetnoot327-8
En troost om te commen by God den vare.
Mensche.
330[regelnummer]
Dwoordt der evangely, es dat nieumare?
Wat woordt es datte, willet my oorconden.
Ga naar voetnoot330-1
Evangelisch leeraer.
Tes de belofte der gracyen clare,
Ia, Christus, Gods zone, in twoordts vermonden.
Ga naar voetnoot333
| |
[pagina 589]
| |
Mensche.
Maer wat troost zalt my zijn, die ben vol zonden?
335[regelnummer]
Willet my zegghen, Leeraer, en ghijt vermooght.
Ga naar voetnoot335
Evangelisch leeraer.
In dwoordt wert ghifte, gracye bevonden,
Ga naar voetnoot336
Daer de wet teghen heescht en de zonden tooght;
Ga naar voetnoot337
Ghelijc de wet de ziecte te baren pooght,
Ga naar voetnoot338
Zo doet dit goddelic woordt troost en confoort;
340[regelnummer]
Ghelijc de wet es des doots dienstbo en vooght,
Zo es des levens, des paeys dienstbo, dit woordt;
Ga naar voetnoot340-1
Ghelijc de wet es der zonden cracht en poort,
Ga naar voetnoot342
Zoo es dit godlic woordt een cracht Gods alleen
Der zaligheyt, die zijn met gheloof ghegoort,
Ga naar voetnoot343-4
345[regelnummer]
Om u, Mensche, met Gode te maken een.
Mensche.
O crachtigh woordt, dat afsneet my alle ween,
Ga naar voetnoot346
Alle mijn benautheyt en heel mijn zuchten!
Och, wilt my voorts informeren, Leeraer reen,
Dit woort, wat cant my vortghebrijnghen vruchten?
Evangelisch leeraer.
350[regelnummer]
Het zal al ongheloovigheyt en duchten
Wt u roeyen en gheloove inhechten;
Ga naar voetnoot351
Tgheloove, ghenade, dat gheen gheruchten
Svyants, svleeschs, sdoots, swets, duer staerc bevechten
Ga naar voetnoot352-3
U zullen daeren; daer ghy vanden knechten
355[regelnummer]
Maer nu een en zijt, zal u dwoordt maken vry.
| |
[pagina 590]
| |
Mensche.
O Goddelic Leeraer, wilt my voorts berechten,
Ga naar voetnoot356
Wat dat dan een levende gheloove zy?
Evangelisch leeraer.
Dat es al heel u waercken te gaen voor by,
Gheen respect opslaende, alleen tanhanghen
Ga naar voetnoot358-9
360[regelnummer]
Dontfermertigheden en ghenaden Christi,
Oft zo Paulus brief houdt doncker bevanghen,
Ga naar margenoot+
Eyst een wezen, dwelc duer hopich verlanghen
Wert zeer vast ghehoopt, nochtans men niet en ziet.
Ga naar voetnoot361-3
Mensche.
Die woorden mijn zinnelicheyt zo banghen;
Ga naar voetnoot364
365[regelnummer]
Naer dat ghy zeght, zo en werter niemant niet
Gherechtvaerdight duer zijn waerc, dwelc ic my liet
Ga naar voetnoot365-6
Dijncken; och, mijn verstant heift my zeer verblent.
Evangelisch leeraer.
Noyt propheit of patryarck zo heligh hiet,
Die verdiende duer zijn waerck shemels convent,
Ga naar voetnoot368-9
370[regelnummer]
Welc erruer in veil menschen leyt staerc gheprent,
Ga naar voetnoot370
Leist tvijfthienste inder apostolen waerc;
Ga naar voetnoot371
Zo waer te vergheifs, ia te nieten gheschent
De belofte en dat cruce Christi staerck.
Ga naar voetnoot372-3
Mensche.
Dit werdt duer tgheloove, Gods Leeraer en claerc,
Ga naar voetnoot374
375[regelnummer]
Van my ontfanghen, wat zalt in my brauwen?
| |
[pagina 591]
| |
Evangelisch leeraer.
Tzal gheven eender ghetughenesse maerck
Van Gods goetheyt, op hem een vast betrauwen,
Dat hy op u zijn ghenade zal dauwen,
Ga naar voetnoot376-8
Condy op dwoordt rusten, daer in verblyen.
Mensche.
380[regelnummer]
Och, iet zijns waerdigh en es niet tanschauwen
In my, niet meer dan in stijnckende pryen.
Ga naar voetnoot381
Evangelisch leeraer.
Om dat ghijs niet waerdigh naer u belyen
En zijt, zo wilt hy u dies waerdigh maken.
U zonden zullen zijn zonden ghebyen,
385[regelnummer]
Zijn gherechtigheyt zal hy voor u staken.
Ga naar voetnoot384-5
Mensche.
O zaligh woordt duer u troostelic daken!
Ic zie wel: staervende en zal ic niet staerven,
Maer leven en vertellen sheeren spraken,
Zijn waercken die my nu doen troost verwaerven.
Ga naar voetnoot386-9
390[regelnummer]
Castyende, niet latende bedaerven,
Heift my God ghecastijt, maer niet ghegheven
Inde doot, o woort, staerc, zoet als consaerven!
Ga naar voetnoot390-2
Hadt ghy my niet gheholpen, ic warer bleven,
Mijn ziel inder hellen woonst ghedreven,
Ga naar voetnoot393-4
395[regelnummer]
Daer ic nu gaen zal der gherechtigheyts duere,
O, duer dit woordt der gracyen beseven!
Ga naar voetnoot395-6
Ga naar margenoot+
Wat zal ic den heere schijncken hier vuere?
Ga naar voetnoot397
| |
[pagina 592]
| |
Evangelisch leeraer.
God en beghaert niet el van u figuere
Dan eenen bedroufden gheest voor u mesdaet,
400[regelnummer]
Een goetwilligh herte, al vallet zuere,
Te laten de zonden en de boosheyt qwaet
En een ziele die honghert, dats die daer gaet
Vuldoen Gods wille in liefden ongheveyst.
Ga naar voetnoot398-3
Mensche.
Och, hoe cleenen heesch voor zulc grote schult staet!
405[regelnummer]
O mijn ziele, verhueght nu, niet meer en deyst!
Ga naar voetnoot405
Evangelisch leeraer.
O Mensche, ten es niet ghenouch, dit wel peyst,
Dat ghy zegt: ‘ghelijc mijn ouders voorzaten
Gheloovic’; o, God al veil meer van u eyst!
Ga naar voetnoot407-8
Of dat ghy veil cont van tgheloove praten,
410[regelnummer]
Zegghende (en wilt u daer op verlaten):
Ga naar voetnoot410
‘In de helyghe kaercke gheloove ic
Oft historywijs’, ten magh al niet baten,
Ga naar voetnoot412
Die duvelen ghelooven ooc tzelve stick.
Ga naar voetnoot413
Mensche.
Daer valt tverstant tonder op een ooghenblick.
Ga naar voetnoot414
415[regelnummer]
Die redene waer om moet ic u vraghen.
Evangelisch leeraer.
Tes den volwassen een belaeghdigh strick:
Ga naar voetnoot416
Elc moet God duer zijn gheloove behaghen.
| |
[pagina 593]
| |
Zulc als u tgheloove tot God can draghen,
Zulc zal hy bevallen; God niet en verkeert.
Ga naar voetnoot417-9
Mensche.
420[regelnummer]
O Leeraer, my toch voorts en voorts altijt leert,
Op dat ic, gheropen, magh zijn vercoren.
Ga naar voetnoot421
Evangelisch leeraer.
Nu moet ghy zijn heel vernieut en erboren
En gaen anvaerden nieu leven, nieuwen zin.
Ga naar voetnoot422-3
Mensche.
Hoe zou dat moghen wezen, zeght my tbeghin,
425[regelnummer]
Op dat ic in dwoordt moghte troost verwaerven.
Evangelisch leeraer.
Ghy moet eerst der wet, naer de wet, nu staerven,
Dats gheheel der zonden staerven te zegghen
En u laten met Christo in tgraf legghen
En zo verryzen met Christo opstaende
Ga naar margenoot+
430[regelnummer]
En dan inden gheest ws ghemoets ontfaende
Een nieu leven, nieu mensche naer Gods beilde.
Dan zuldy (tzy in aermoede of weilde)
Ghy nu leven, niet ghy, maer Christus in u
En tleven dat ghy leift inden vleesche nu,
435[regelnummer]
Dat zulde ghy duer den gheloove leven.
Ga naar voetnoot426-435
Al dit magh u dwoordt duer tgheloove gheven.
Ziet welcken troost, Mensche, u werdt gheschoncken.
Mensche.
Ghy maect my inden wijn der liefden droncken,
Christe vader, mijn broeder, mijn advocaet,
Ga naar voetnoot439-447
440[regelnummer]
Vermeert mijn gheloove, op u mijn troost staet,
Ghy zijt mijn glorye en mijn berommen.
Die in u es, hem en es gheen verdommen.
O zydy met my, wie moght my dan daeren!
| |
[pagina 594]
| |
O mijn verzoender, die my zult verwaeren,
445[regelnummer]
Wie zal my dommen, en voor my roupt ghenade
U bloet; al commic inden avondt spade,
Ga naar voetnoot440-6
Dwoordt int gheloove tuught, ken can niet falen.
Ga naar voetnoot447
Evangelisch leeraer.
Nu Mensche, als dit woordt in u zal dalen,
Dry schoon zaken in u zalt waercken binnen:
450[regelnummer]
Tzal doen nemen gheheel alleen u zinnen
Op Christum heel een verblyen en ruste;
Ga naar voetnoot450-1
Tzal in u doen staerven tvleesch en den luste;
Ga naar voetnoot452
Die liefde, die maer en cost tot u strecken,
Zal nu heel tot uwen naesten wtrecken,
Ga naar voetnoot453-4
455[regelnummer]
En die daer dienden der boosheyt u leden,
Zullen huer inden dienst des gheests besteden,
Ga naar voetnoot455-6
Zoo dat die wet zal zijn volbraght in liefde.
Ga naar voetnoot457
Mensche.
O Leeraer, ent u nu niet en mesgriefde,
Want ghy my staervende wt svyants ghewelt
460[regelnummer]
Hebt ghetrocken en mijn ziele nu ghestelt
In trooste, zo biddic u noch een bede,
Want tvleesch tot vallen heift gheneghenthede:
Ga naar voetnoot458-2
Wilt my tooghen een teecken oft figuere
Welc in my vessemen zal u structuere,
465[regelnummer]
Op dat zy my niet haest en werde ontwaert.
Ga naar voetnoot463-5
Evangelisch leeraer.
O Mensche, waer om ghy een teecken beghaert,
Die verzekert zijt duer tgheloove int wort,
Bezeghelt met den bloede om u ghestort
En hebt bevestight met zijnder bitter doot
470[regelnummer]
En een achterghelaten testament groot,
Ga naar voetnoot467-0
Tot verghevenesse al uwer zonden?
| |
[pagina 595]
| |
U en werdt anders gheen teecken ghevonden
Dant teeckin van Ionas; dat zal ic tooghen.
Ga naar voetnoot472-3
Ziet Mensche, doet open ws herten ooghen.
Figuere.
☞ Hier tooght men de verryzenesse. 475[regelnummer]
Dits Christus, God en mensche u gheboren;
Dits dwoordt, uwen eenyghen troost vercoren,
Waer duer ghy staervende in dat leven leift;
Ga naar voetnoot476-7
Dits die den vader voor u ghegheven heift
In de doot, welc was tgoddelic wezen,
Ga naar voetnoot479-1
480[regelnummer]
En es u tot een glorye verrezen,
Die nu voor u zynen vader advocaeyt.
Ga naar voetnoot481
Mensche.
Wat moght my nu van zijn liefde onverzaeyt
Ghetrecken, hongher, druc, leven, doot, cauwe,
Och neent, noch zwaert, pyne, ancxt noch rauwe;
Ga naar voetnoot382-4
485[regelnummer]
Al zaghic de doot, ken zou niet vervaeren,
Ga naar voetnoot485
Gheen haercrachten en moghen my nu daeren!
Ga naar voetnoot486
Waer om en es niet ontbonden dlichame,
Op dat met Christo moght zijn mijn verzame?
Ga naar voetnoot487-8
O heere, laet nu uwen knecht in vrede
490[regelnummer]
Naer dijn woordt, want ic zie mijn zalighede
Ga naar voetnoot489-0
Nu in u heiligh woordt, duer tgheloove meest;
O lof vader, lof zone, lof heligh gheest!
Ga naar voetnoot492
Ga naar margenoot+
Finis.
|
|