De Gemeenschap. Jaargang 16

[p. 614]

Jacques Idserda
Verlangen van een onheilig man

Aan Prof. Dr. J.B. Kors.

Had ik den zuiv'ren vrede nog van kinderen,
dan woond' ik ergens als een heremiet,
tezamen met de bloemen en de vlinders en
voor God alleen zong ik een simpel lied.

Ik zou vergeten zijn den dag van 't jaar,
want elke dag zou zóó vol vreugde zijn,
dat aard' en hemel leefden in elkaar
en schemer bloeide in den zonneschijn.

'k Zou als Franciscus met de vogels spreken
en zelf bereiden 't sober avondmaal,
Gods blanke brood zou 'k in de stilte breken,
Zijn licht zou blinken in mijn wijnbokaal.

En als het tijd zou zijn om dood te gaan,
dan zong ik, dichter bij den horizon,
voor 't raam waar zonnebloemen zouden staan,
nog eens het oude lied van d' oude zon.

Had ik den zuiv'ren vrede weer van kinderen,
dan werd ik een eenvoudig kluizenaar,
en niets ter wereld kon me nog verhinderen
dat ik vergeten zou den dag van 't jaar.