De Gemeenschap. Jaargang 16

[p. 126]

Luc van Hoek
Septuagesima

Exsurge Domine, non praevaleat homo.

Verhangen naar het kwaad begeren
zijt gij op kranken grond beland,
hier krijgt ‘de Mens’ de overhand
die Hoogmoed zal, als Wijsheid, leren.

Den Hoogmoed doet zo dwaas'lijk tuim'len:
als 't hoofd u naar beneden hangt
meent gij dat het een kroon erlangt;
en voor gaaf brood aanvaardt gij kruim'len.

Wijndroesem is in 't lijf gezonken
en maakt de lichte zielen zwaar,
het woord past nimmer bij 't gebaar;
de zin van 't woord wier' weggedronken.

Gans zonder kracht, maar zeer vermeten
verwerft gij u een schamel loon;
't wordt uitbetaald met wreder hoon
dan gij bemerkt: gij raakt bezeten.

Bidt echter, bidt dat Hij oprijze
bekwamen Helper in den nood,
Die breekt u 't levend-makend Brood
en terugstoot, krachtiglijk, d'Onwijze.