De Gemeenschap. Jaargang 15

[p. 628]

Gabriel Smit
Illuminare Jerusalem

Jerusalem, verblijd u zeer-
een ster uit 's hemels lichtste luister,
Gods eigen schoonheid, daalde neer,
en keerde in licht uw droeve duister.
Het lied der engelen begeleidde
uws Konings komst in Bethlehem,
Hij zal u uit uw nood bevrijden:
Illuminare Jerusalem!

Der engelen eindelooze stoet
omstraalt uw torens en uw muren;
drie vorsten gaan u tegemoet:
al moest hun tocht nog eeuwen duren,
hun heimwee zou hen verder jagen,
zij prezen u met gouden stem
en zouden blij hun giften dragen:
IIluminare Jerusalem!

De valsche vorst, die u regeert,
verliest zijn macht en sluwe rede;
was, Juda, ooit uw keus verkeerd,
uw nieuwe Vorst schenkt licht en vrede.
Zijn macht is heerlijk en verheven,
Zijn naam zoo groot dat, noemt men Hem,
de hemelen galmend antwoord geven:
Illuminare Jerusalem!

Zijn komst ervoer elk element,
met sterren groetten Hem de luchten,
Zijn voetstap heeft de zee getemd,
de aarde beefde, spleet en zuchtte;

[p. 629]

 

Zijn lijden kon het zonlicht dooven

 

en aan het kruis kon nog Zijn stem

 

de hardste steen in stukken kloven:

 

Illuminare Jerusalem!

 

 

 

De dood zelfs moest Zijn wonderkracht

 

erkennen toen Hij is verrezen;

 

Hij brak hem, vestigde een macht

 

die ons voor eeuwig heeft genezen;

 

natuur zag nimmer dieper wonder:

 

een maagd ontving en baarde Hem;

 

de helpoort week in doffe donder:

 

Illuminare Jerusalem!

Toegeschreven aan William Dunbar (1465-1520).

(H. Levigne)