De Gemeenschap. Jaargang 15

[p. 236]

[Gedichten van A.J.D. van Oosten]

A.J.D. van Oosten

Orchidee

Voor Riekie geschreven

Goudvlam de kroon en fel karmijn
de bloemkelk met zijn helle blauwe vlekken,
die kinderoogen, groot en zuiver zijn;
rondom den wijden, rooden kelkmond trekken
de vurige lippen 't lokkend teeken tusschen
morgen en avond, tot een roekeloos kussen.

En waar het witte bloemlijf glanst -
lichtblinkend spel van blank-doorsneeuwde tinten
wanneer de zoele wind rondom haar danst,
is er een waaiering van zilveren linten:
de volle, zware neerval van haar blâren
die haar diepgeurend, zwart geheim bewaren.

(Leo Gestel)

[p. 237]

A.J.D. van Oosten

Dit is het woord

(Jaqueline opgedragen)

Dit is het woord, dat avond
en dag voor ons verbindt,
waarin het hart, gehavend,
zijn vrede wedervindt
en zich voor 't andere toebereid
tot dieper overgave wijdt:
gemeenzaamheid ...

Dit is het woord, dat lichaam
en ziel betooverd heeft,
dat boven naam en toe-naam
ons wezen 't kenmerk geeft,
en brandende van majesteit
spant over eeuwigheid en tijd:
gemeenzaamheid ...

Dit is het woord, dat leven
en liefde omsloten houdt,
nu weer 't reeds prijsgegeven
gebied mij wordt betrouwd;
dit schenkt mij nieuwe zekerheid,
vindend bij u, al waar gij zijt
gemeenzaamheid.