De Gemeenschap. Jaargang 14

[p. 526]

Albert C.A. Voortman
Goede dood

Toen 't allerlaatste was volbracht
en, dood-vermoeid, de lippen zwegen,
heeft hij nog eenmaal, diep-bedacht,
haar onuitspreeklijk lief gekregen; -

hij zond de dienaars been en nam,
tot traag de morgen door de blinden
eerbiedig naadrend binnenkwam,
de nachtwaak waar bij de beminde

en deelde met haar lief en leed
in 't stil herinneren van de jaren
en bad dat God de ziel mocht sparen,
die zó haar zuiverheid beleed. -

toen heeft hij hare hand genomen
en lang de moeë mond gekust,
als waar' de ziel teruggekomen -
zijn hoofd heeft aan haar slaap gerust

en in zijn leed de vrede hervonden,
vóór traag de morgen binnenkwam;
de dood, die al het andre nam,
heeft slechts, ontroerd, één hart gevonden.

Oct. 1938