De Gemeenschap. Jaargang 14

[p. 525]

Leo Heirman
Morgengebed

Bij 't rillen van de morgenwinden,
tussen de zon en 't wakend water,
verscheen een meisje bij de blinden
van 't oude raam; en even later
deed zij ze open, stil en kuis.
En plotseling juichte het ernstige huis,
en pronkte met zijn gouden wanden.
Het meisje streelde met haar handen,
één doodstil ogenblik de muur.
Dan sloeg het binnen zeven uur.

voor Riek Sengers-de Jongh, in wier huis ik dit schreef.