De Gemeenschap. Jaargang 14

[p. 179]

Koos van Doorne
Beurtschippers-haven

De gracht is breed tusschen verweerde kaden
en er staan linden aan den waterkant;
het is er druk van lossen en van laden,
van lijn en takel, die men viert of spant.

Er liggen blauwe, uitgesleten zerken,
met letters van een ouderwetsch fatsoen;
het is er druk van sjouwerlui en klerken;
een scheeve gevel toont een weidsch blazoen.

De kroegen hier dragen vertrouwde namen
zooals De Vrome Schipper, of Van Ouds De Leeuw;
kantoren met tarieven voor de ramen
staan naast pakhuizen uit de zeventiende eeuw.

De Zwerver ligt in slaap naast de Vrouw Neeltje,
aan de Immanuël is iets defect;
een magere monteur beweert wijsgeerig
alsdat de schuit voor morgen niet vertrekt.

De zon schijnt geel boven het groene water,
de Stanfries IV glijdt langzaam door de brug;
een toren zegt den tijd, en even later
bonst dreunend brons een statig woord terug .....