De Gemeenschap. Jaargang 13

[p. 36]

S. Vestdijk
Kapotte wekker op huurkamer

Al is nog 't kleinste rad te vinden
In 't koperen gezinsverband,
Men kan hem honderd maal opwinden
Zonder dat ooit de veer zich spant.

'k Ontsluit hem soms. Alles aanwezig
In 't niet zeer diepe, ronde vak.
Ik houd mij uren met hem bezig.
Wie was de huurder die hem brak?

Of is 't het werk van de huisgeesten
Die op den duur en als om strijd
Met de studenten die hier feestten
Verbruikten tijd en eeuwigheid?

Zoo zal ik hier niet lang meer wonen.
Een and're wekker koopen gaan
Voor eigen geld met rinkeltonen
Kan toch die geesten niet verslaan.