De Gemeenschap. Jaargang 12

[p. 168]

Jan Engelman
Nutteloos

Hoe zal ik in dit leven,
beroofd van edel zweven,
mijn stille zingen doen?

Er hangen op de paden
nog takken zwaarbeladen
van 't lichtere seizoen.

Soms pluk ik volle trossen
en luister in de bosschen
naar 't tuiten der klaroen.

Zal mij het bleeke leven
een enkel teeken geven
van onverderflijk groen?

Geen stroohalm gaat verloren
sinds in mij werd geboren
dit goddelijk plantsoen

van lijden, zonder morren
om asphalt, om verdorren
en 't nuttelooze doen.