De Gemeenschap. Jaargang 12

[p. 74]

Alex Campaert
Fatum

Steeds wordt mijn lied uit uwen zang geboren;
hoe zal ik ooit een nieuwen dag beginnen
zonder het stigma van uw zoet bekoren,
gebrand in 't hart van mijn vervoerde zinnen?

En toch: mijn geest wil sterk en eenzaam leven,
in stiller sferen, waar geen stemmen storen.
Maar voel 'k uw mond weer aan mijn lippen beven,
zijt gij in mij, ben ik in u verloren.

(Vignet Jozef Cantré)