De Gemeenschap. Jaargang 11

[p. 330]

A.J.D. van Oosten
De steenen bol

Voor C.J. Neeleman

Hier strekt een vierkant strand aan de oude, open grenzen
van zee en hemeldiep, zijn helling in den wind;
te ver gelegen naast den daagschen gang der menschen
dat men er dorp of visschershuis geschaduwd vindt.

Dit zand is straf van licht, tot glazig geel verstoven,
een harde spiegel onder 't spansel van azuur;
waar uit een net van stralen steil omhoog geschoven
een witte bol drijft in een waterval van vuur.

Die, op den Scheppingsdag van hooger licht doorsneden,
dit gloeiend-heete kwarts in vloeden nedersloeg,
kaatst nog van verre, een dood een-cellig wezen, heden
zijn schijn slechts in kristallen, die hij brandend droeg.

(Vignet Lambert Simon)