De Gemeenschap. Jaargang 10

[p. 757]

Bernard Verhoeven
Kwatrijnen

Doofstom: het vonnis, dat de engel sprak.
In smart moet ook de vrouw het kind verkrijgen.
Dus boog hij zwijgend. Toen de stomheid brak,
Was in zijn stem de klank van jaren zwijgen.

Waarom de smart, vroeg ik met ongeduld.
Van mensch tot God de vraag. Van God tot mensch:
Ik dronk de beker, die gij hebt gevuld,
Ik vul de beker, die gij drinken zult.

Ik wilde opstaan om mijn smart te klagen.
Het donker woord is jubelend vergaan,
Zóó hel, alsof een snaar werd aangeslagen.
Maar welke hand heeft dit aan mij gedaan?