De Gemeenschap. Jaargang 10

[p. 370]

Pierre Kemp
Kleine gedichten

Ik hoor een sleutel in een slot
en een huisvrouw zal gaan tot God.
Die huisvrouw is eenmaal slank geweest
en hield van feest.
Nu leidt ze een rustig bestaan,
door wijs van haar man naar God te gaan
en te luistren naar de bellen, want zij weet:
haar man is smal en God is breed.

Waar wacht ik nog op?
Ik hoef niet te gaan,
maar ik zou wel willen,
behoorde ik niet te wachten.
Aan den anderen kant van het raam
liggen de schepen toch ook zonder vrachten.
Alleen de wasch zwaait aan de lijn
en ook daar schijnen kinderen te zijn.

Muziek, dat is de harmonie
voor den Zondag en een avond in de week.
De violen zijn dingen voor de stad,
dingen van dubbelzinnigen streek.
Maar hebben ze wel eens opgelet,
die van het symfonische front,
hoe de lippen van een boerenmond
zich leggen op dien van een trompet?