De Gemeenschap. Jaargang 10

[p. 315]

Louis de Bourbon
Souvenir érotique

Wanneer heb ik het liefste liefgehad?
Dien milden nacht; de bloemen droomden
Geurend voor het open raam,
En aan den hemel zag de maan
Hoe in haar licht de landen stroomden.

Waar is een lichaam nog zoo lief, zoo zacht?
O stroom, waarop wij huivrend varen
O ver en ongekend verschiet
O tonen van het aardsche lied
Dat ruischte toen wij samen waren.

Nu lig ik in een zelfden nacht alleen
En denk aan droomen, die wij niet vergeten,
Aan bloemen in den schijn der maan
En aan een eindlijk slapen gaan
in landen waar wij niets meer weten.