De Gemeenschap. Jaargang 10

[p. 280]

Jan Engelman
Oud lied opnieuw

(W.B. Yeats)

Ginds bij de groene gaarden, heb ik mijn lief ontmoet;
Hoe licht in groene gaarden, hoe sneeuw-wit was haar voet.
Zij zei: laat liefde groeien, als blaren aan een boom;
Maar ik, te jong, te dwalend, verkoos mijn eigen droom.

Ginds in de groene weide, ginds bij den waterkant,
Heeft ze op mijn smalle schouder gelegd haar witte hand.
Zij vroeg: laat leven bloeien, als 't gras waarin wij staan;
Maar ik, eens jong en dwalend, voel nu mijn tranen gaan.

(Vignet van Karin Eyck)