De Gemeenschap. Jaargang 10



[pagina 182]
Freek van Leeuwen Golgotha - Golgotha De felle slagschaduw van Christus' kruis Staat als een diep roode vaan tegen de heuvelen geteekend - Doch der menschen schuldenlast is lichter te dragen Dan de last van deze zinlooze eenzaamheid. Een Romeinsch soldaat, van mijn bloed in vervoering geraakt Heeft dicht aan de aarde vrede gevonden. En waar de anderen dronken om mijn roode mantel dobbelen Ligt mijn moeder aan het kruis en zalft mijn voeten met tranen. En ik zie, hoe in de Olijvenhof Judas zich aan een boomtak heeft verhangen. En ik herken het touw, waarmee men mij de handen bond En glimlach, want ten slotte heeft ook Petrus mij verraden. Doch waar Judas voor dertig zilverling zich Een rustplaats kocht op de akker des pottenbakkers Daar moet ik rusteloos over aller eeuwen gaan En telkens weer en overnieuw gekruisigd worden.