De Gemeenschap. Jaargang 10

[p. 174]

A.J.D. van Oosten
Bezonnen oogenblik

Hier rijst Gods hooge hinderlaag
(wiens vangnet mat ooit fijner maze?)
Hij drijft ons met Zijn scherpste vraag
schrikachtig in de laatste phase
tusschen bezinnen en verdwazen.

Wij zijn verhard of achteloos
onze eigen wegen ingeslagen,
(waar is hij, die Gods richting koos?)
Zijn hand verdraagt ons duizend dagen
om ons in één nacht òp te jagen.

Wie durft den eisch des Heeren aan?
De dwaas spreekt: ik zal God beschikken!
Maar wie zich hoedt voor ijdelen waan:
geen valsch geschreeuw zal hem verschrikken
hij stort zich rustig in Gods strikken.