De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 331]

Louis de Bourbon
Dood van een moeder

Gij hebt den dood gewild en het vergaan
der droeve oogen:
haar bleeke handen die nu wonen mogen
in 't eenzaam land, waar blanke bloemen staan.

Zij fluistert langs het leven in haar schoot
in heete droomen:
en dan, verwonderd om de koelte van den dood,
zoo zal zij tot U komen,

en vragen, huiverend: waar is mijn kind?
is het geboren?
of is 't bewegen, dat ik schreiend heb bemind
nu in mijn bloed en in mijn dood verloren?