De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 318]

Pierre Kemp
Kleine gedichten

Boven het veld waar de bieten zijn geborgen
zeilen de raven dooreen
en trekken dan verzworven
naar de bosschen heen.
Zij geven boven de nieuwe vormen
van het menschelijk werk bij iedere reis
hun onverschillig en onverdorven
natuurlijk gekrijsch.

Tusschen zijn jonge vingers worden de schroefjes blauw
en drijft er een wit wolkje voor
en daar een roode vogel door.
Vijf schroefjes samen zijn reeds een gebouw.

Op de stad staat in licht aquarium groen
een sikkel licht te drijven.
Het ruikt er naar chloor en poetskatoen
en dingen om koper op te wrijven.
De vrouwen zullen wel practischer zijn,
dan te kijken naar wat maneschijn.

Onder den grooten blauwen hemel loopt
een klein debiet gewend
de man die garen en band verkoopt
en de taal van de vogels kent,
die de koopende huizen heeft omgedoopt
in de kleuren van een ganzenprent.