De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 288]

A.J.D. van Oosten
Dakktuin

Wind en Uw knetterende zon
tezamen uit het Zuid-zuidwesten
bestoken dit publiek balcon,
waar mageren en vetgemesten
zich koesteren bij consumptie-resten,
rond palmen in een regenton.

De scherpe conus dezer stad
het wondere rad der hemelwijken
hebt G'in dit punt in rust gevat;
wij zitten dom daarbij te kijken
te snateren en ons op te strijken
als vogels op een keukenplat.

Wij laten bosschen, veld en zee,
de wolken en de verre lijnen
van kim en torens tusschen twee
nerveuze slokken bier verdwijnen;
Gij werpt Uw paarlen voor de zwijnen,
maar niemand neemt daar iets van mee!