De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 103]

J.J. van Geuns
Slaapliedje

Nú wil ik wel slapen gaan
In mijn diep en donzig bed.
Waar het eens is neergezet
Zal het wel zijn blijven staan:

Over zee is het gedragen
Naar dit stormbezochte land.
Over zee is het gedragen
Als een zwaanbespannen wagen,
En een kind van duizend dagen
Hield de leidsels in de hand.

Toen het neerkwam was het nacht.
Op dezelfde meridiaan
Zal het wel zijn blijven staan
Mag ik 't vinden, dan: rust zacht:

Wie daar slapen zijn de gasten
Van het klein, gevleugeld kind.
't Is een schip van duizend lasten.
Zijden kussens en damasten
Vullen 't ruim op - en de masten
Buigen in der droomen wind.