De Gemeenschap. Jaargang 9

[p. 75]

Henri van der Burght
Dominica i in quadragesima

Het is al eeuwen lang 'n zoet verhaal:
'n Kind dat met veel vreugde wordt geboren,
'n Kind dat met veel droefheid wordt verloren,
'n Kind dat lijden en dat sterven gaat.

Weer valt de sluier over Bethlehem.
De Wijzen zijn weer schoon en hoog verdwenen.
Boven 't water is 'n witte duif verschenen.
Ziet, wij gaan op naar Hierusalem.

De Lamentaties roepen al van ver.
Het Lieve Kind zal al te droef weer sterven.
Maar dat is goed: om ons te doen beërven
Een eeuwig schouwen naar een eeuw'ge Ster.