De Gemeenschap. Jaargang 8

[p. 658]

Dr. Henri van Rooijen, kruisheer
Korte preek op Kerstmis

Het kindje Jezus spreekt:

Uit den schoot der eeuwige omhelzing ben Ik afgedaald, uit den afgrond van het ontoegankelijk Licht.

Mijn erfdeel was de bewegelooze volheid van het zijn: Ik was in de gestalte van God en speelde voor zijn aanschijn, een eeuwig, onveranderlijk spel van ongemeten Licht en niet te peilen Liefde. Afstraling was Ik van zijn Glorie en afdruk van zijn Wezen: Ik droeg het heelal door het woord mijner Macht.

Maar ziet, het wonder is voltrokken; wat niemand kon bevroeden is geschied: Ik trad uit de eeuwigheid in den tijd en werd met de schamelheid van een dienstknecht bekleed. Hier lig Ik nu op stroo, een bevend, hulpeloos kindje, wiens zachte schreien het hart van zijn moedertje krimpen doet. Beseft het wel, allerliefste broers en zusters, niets kan U beter mijn diepste wezen ontdekken, dan deze gebrekkige leden. Ge dacht me te vinden in de sterrenrijken, in de storm op de bergen, of in het paleis van den koning.

Kijk me slechts in de oogen: Ik heb U lief.

Ik ben gekomen voor alle menschen en tot hen allen klinkt mijn stem. Ik heb geen oog voor tiaren of kronen en het goud van de wijzen trok me niet aan. Maar mijn fijne vingertjes grepen de natte snuit van het lam, dat de herders hadden meegebracht en tot hen allen zweefde onhoorbaar mijn boodschap: broeders, Ik heb U lief.

Komt allen bij me, Ik wil U allen ontvangen. Ik vraag niet

[p. 659]

naar stand of geboorte, rijkdom of macht. Daarom waren de herders het eerste en werden de koningen niet geweigerd. Ik zie alleen naar het hart. Hoor wat de engelen zongen: Vrede op aarde aan de menschen van goeden wil. Waar goede wil is, daar strek Ik mijn handjes uit.

Daarom houd Ik zoo van de kinderen, die de kwade wil niet kennen. Daarom heb Ik de zondaars zoo innig lief, omdat Ik de diepten der ziel doorgrond en weet hoe de strijd kan woeden in het hart van een zwakken mensch.

En daarom klopt dit kleine Hart met matelooze verteedering voor wie arm en verschopt zijn: want meer dan anderen moeten zij vechten tegen verbittering en opstandige afgunst. Zalig gij armen, want aan U behoort het koninkrijk Gods. Zalig gij, die thans honger lijdt, want ge zult verzadigd worden. Maar wee U, rijken, want ge hebt uw troost gehad. Wee U, die nu lacht, want ge zult treuren en weenen. Wee U, wanneer alle menschen U zullen prijzen: want zoo heeft men vroeger de valsche profeten behandeld.

Ik dank U, Vader, Heer van hemel en aarde; omdat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen hebt verborgen en aan kleinen geopenbaard. Ja Vader, want zoo is Uw welbehagen geweest.

Komt allen tot mij, die belast en vermoeid zijt en Ik zal U verkwikken. Ik wil het Brood zijn op uw tafel en de Wijn in uw beker. Want binnen U wil Ik komen. Ik wil als het zuurdeeg de wereld doordringen.

Dit is het Rijk van God,

het eeuwig Leven!