De Gemeenschap. Jaargang 8

[p. 387]

J. van Schaveren
De goede dood

Je eerste jongen is aan t.b.c. gestorven
en nummer twee bedroog je, lange tijd.
Nadien zijn toen je dagen kil versteven
in 't sloffen door de keuken met de tweede meid.

Je Zondag was een lange, leege vrijheid -
de blijde menschen langs de straten schreiden heel je hart vol pijn .....
Als d'avond viel dan ging je naar familie
en schooft vereenzaamd in hun huis'lijk samenzijn.

Je einde is in 't ziekenhuis gekomen -
verwanten riepen zachtjens nog je naam.
Je hoofd lag echter naar de andere zijde,
in 't jonge licht dat opging voor het raam .....

Je wilde nog niet van dit leven scheiden;
al gaf het jou voor liefde enkel smart.
Toch heeft God maar je hunk'rend lijf genomen
en het verzadigd aan Zijn brandend Hart.

Jozef Cantré