De Gemeenschap. Jaargang 8

[p. 214]

Leo van Breen:

Diep in de nacht
is zij gestorven
met haar verworven
vreugden, en zacht,
licht als een zingen
heeft de geringe
dood haar verwacht.

O heb erbarmen
en vlei haar neer,
opdat haar arme
leven en warme
lippen en ogen
haastig verdrogen
met al hun zeer.

O, en laat rijzen
dwars door de grijze
luchten de ziel;
opdat er valle
troost in de smalle
harten van allen
die zij ontviel.