De Gemeenschap. Jaargang 7

[p. 485]

M. Mok
Najaar

Een nevelgrijze zee
in late najaarsdagen.
Ik wandelde gedwee,
ik had niets meer te vragen.
De heele wereld dee
het alles zoo gewoon,
de menschen leefden mee
in dezen grijzen toon.

Geen storm die nog zou breken
aan deze doode streken.
Hemel en aarde rust,
en in het hart geen lust
er boven uit te steken.