De Gemeenschap. Jaargang 7



[pagina 198]
Hans van Zijl 27 Maart 1881 Stierf Modeste Moussorgsky het zatte vat van uw gelaat is als een spiegel van het wereldleven, waarover, vaag, gods glimlach wasem slaat er staat geschreven: ‘tweemaal een wilde schreeuw toen was hij dood.’ dat was de barensnood waardoor uw wilde ziel werd uitgedreven der afgematte schoot en door een milde hand is de albasten boot oneindig hoog geheven en stil geland.