De Gemeenschap. Jaargang 7

[p. 71]

Jan H. de Groot
Abrams offer

Twee dagen doolen door de wildernis van zijn gedachten.
Toen laadde hij het rijshout van den ezel af;
En speurde omhoog de plek van Izaks graf;
En zei de knechten dat zij zouden wachten.

‘Waar is het offerdier dat gij zult slachten
Vader, wij hebben hout en vuur?’
‘God zelve zal zich in dit uur
Een offer kiezen kind.’ En Izak lachte.

Zijn zoon gebonden op het wachtend hout.
't Ontzettend verwijt, de schreeuw, en Gods bevel.
Toen gleed het mes omhoog tot d'enkle steek.

Maar 't hoefde niet.... Zijn stem prees hard en koud
Gods goedheid. Maar sindsdien leerde hij snel
't gebaar waarmee hij Izaks blik ontweek.