De Gemeenschap. Jaargang 5

[p. 435]

J.J.v. Geuns:
De heilige Joannes Berchmans

Zijn heele leven was een stil versterven,
Een afscheid nemen van wat de' aardschen mensch
Bekoren kon. In dit vrijwillig derven
Was zijn geluk. Hij had geen andren wensch

Dan in Gods dienst te zijn, dan op te dragen
Zijn leven Hem van wien hij 't had in leen.
Zoo gingen zonder zonde zijne dagen
Naar 't eenig einddoel van zijn leven heen:

Zijn sterven was geen einde maar een scheiden,
Een blij vertrekken naar een beter oord,
Een reis, waar hij zich lang op voorbereidde -
En glimlachend sprak hij het afscheidswoord;

Wie bij hem knielden vroegen om zijn zegen
En om zijn voorspraak in het Vaderhuis -
En zij herinnerden zich hem, gelegen
Op 't sober bed met de oogen naar het Kruis.