De Gemeenschap. Jaargang 4

[p. 365]

Theo Vonck:
Vrome nachten

Als 't uur gaat slaan
van 't godlijk rendez-vous,
- Hij gaf me d'afspraak:
plotse vleugelslag
in 't zwoel en windstil ether
van bangen dag, -
weet ik Hem zeker wachtend staan,
juist daar
waarheen zijn roep me lokt
van zoetgevooisde Vogelaar.

O zielenvanger Jezus!
In dezen maannacht riept ge mij:
Uw kleine Nicodemus. - Hij komt!
Hoor naderen mijn dansende pas
in de ruischende asch
van den veldweg.

Zoo is het goed...
Ge hebt me lang verbeid,
maar 'k voel nu dicht bij mij
uw werkelijk' aanwezigheid.
Uw adem adem ik:
lijk dauw-verdampend eikenloof
zoo lauw... 'k Geloof
ik hoor de fluisterstilte
uit den kier van uw verliefden mond,
en langs den moe-gemoederden grond
glijdt mild het zoeklicht uwer oogen.

[p. 366]

 

- O neem me in uw straaltriangel:

 

belicht mijn god-verliefden lach,

 

die door uw streelend-warme vinger

 

in 't harde ijs

 

van mijn gelaat geteekend lag.

 

 

 

- Gij vult de ruimte rondom mij

 

en in mij dringt gij, en wordt gratie:

 

Bevrucht nu mijne ziel met godlijk zaad,

 

waardoor in mij, vrouw van Uw aardsche immigratie,

 

het kind der godheid groeien gaat...

Sinte Brigitta E.v. HAGENDOREN (illustratie uit Marie Koenen: Het Wonderenboek. - De Gemeenschap, Utrecht).