De Gemeenschap. Jaargang 1

[p. 416]

Het oude lied

Voor T.

O moeder, wijze vrouw,
altijd een kind gebleven
omdat je leven
eenvoud en liefde was.

Van arbeid voor and'ren
gekloofd,
waren zacht en mild je handen
als zij strelend overmanden
mijn genegen hoofd.

IJl geworden en broos
was je kinderlike, lichte stem;
biddend zong je en argeloos
met ons de vreugd van Bethlehem.

O, er was angst in je, moeder,
om deze aarde, om deze tijd,
maar in Kerstnacht heb je van vrede
blije tranen geschreid.

Want je was kind gebleven
voor 't wonder van deze nacht,
uit alle angst verheven
en zonder klacht.

Hoor ik je stem weer beven
in 't oude, slepende lied,
dat je altijd zingen wou?

Hoe was je kind gebleven,
o moeder, wijze vrouw!

HENK KUITENBROUWER.