Geldersche volks-almanak voor het schrikkeljaar 1884



[pagina 168]
Afscheidsgroet aan Velp. (Na eene feestviering van godsdienstigen aard in het Evangelisatie-gebouw Irene, gezongen op de wijze: Wien Neerlandsch bloed.) Door H. Mohrmann. 't Aloude Velp onze afscheidsgroet, Velp, duizend jaren oud,Ga naar voetnoot1) Betreden reeds door Romers voet; Door Romers hand gebouwd Als op een onverwrikbre rots, Voor klip, noch storm vervaard, - Zoodat der eeuwen golfgeklots Dit plekje heeft gespaard! Aan 't schoone Velp onze afscheidsgroet, Velp, 't Geldersch lustwarand, Waar 't boschkoraal zich hooren doet, En 't bronnat ruischt door 't zand;
[pagina 169]
Waar 't golvend graan tot rijpheid stooft, Dra op den sikkel wacht, En allerwege 't zwellend ooft Ons blozend tegenlacht. Aan 't christ'lijk Velp onze afscheidsgroet, Velp, waar de torenspits Ons wijst naar 't hoogste en eeuwig goed; Irene als goede gids Tuigt van dien onwaardeerbren schat, - En 't hulkje, op 's levens zee Door 't schuim der branding overspat, Leidt naar de veilge reê! Aan 't vriendlijk Velp onze afscheidsgroet, Velp, 't ons zoo gastvrij oord, Waar 't ons zoo lieflijk was en goed, Als ooit in Zuid of Noord. Uw gulheid, Vrienden-, Broederschaar! Troont u in 't Geldersch bloed; Wij wijden U ons dankaltaar! Aan Velp onze afscheidsgroet!	voetnoot1) Reeds in 891 komt het voor onder den naam van Pheleppe en in 1028 onder dien van Vellepe.