De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin
(1718)–Anoniem De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd godin–
Auteursrechtvrij
[pagina 72]
| |
Voys: Vrienden sou men niet vrolik wezen.
KOm Helden laet ons nu eens vegen,
En lachen om de sotte Min,
De Liefde maekt het Hert verlegen:
Daer ons de Wyn brengd blydschap in:
Bacchus geeft ons dan Heyl en Zegen,
En band de sorge uyt onz’ sin.
Zilvia weg ik wil niet Kuszen,
Dewyl de Wyn het hert bekoord:
Die Nectar kan myn vlamme bluszen,
En brengen myn de vreugde voort,
Kom Schenker schenkt eens ondertuszen,
Eer dat ons Venus d’Rust verstoord.
Ey siet de Wyn eens Zegepralen,
Zy lacht ons toe met bly gelaet,
Den Drank verlicht ons van veel kwalen,
En brengd ons in geruster staet,
Ik voel de blydschap in my dalen,
Ey Vrienden! leefd na mynen raed.
Drinkt steeds met lusten voor al uw leven,
En laet Zilvié en Laura staen,
Zo sal de kracht u nimmer begeven:
En gy gerust ten Grave gaen:
Kom dan kom drinkt al uw leven,
En vat het glaesje vrolik aen.
 |
|