De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin
(1718)–Anoniem De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd godin– Auteursrechtvrij
[pagina 24]
| |
Stemme: Astré waer wilt gy vluchten.
COridon was zoet van Minne,
En hy groet syn Galathe,
Dat sal ik u wel betonen Betonen, betonen,
Hoe dat ik u nu bemin.
Astré waer gaet gy vluchten,
Voor uw zoete Coridon Aenhoord uw dienaer suchten,
Ia suchten, ja suchten Ik bid u siet tog eenmael om.
Kan ik dan geen troost verwerven,
Van myn zoete Herderin So moet ik van rouwe sterven
Ia sterven, ja sterven En van rouw ik heel verdwyn.
Coridon wat doet uw klagen,
Is dat door uw Trouwe Min?
So gaet gy my dan navolgen Navolgen, navolgen,
Sien of ik u weer bemin.
Wel wat legt gy nu te klage Van uwe getrouwe min
Gaet dan vry aen de Valeye Valeye, Valleye,
Daer de Bloempjes staen playzant.
Gaen ik aen de Valeye,
Daer de Bloempjes staen plyzant,
Daer kan ik myn brand niet blussen,
Niet blussen, niet blussen Als ik u daer niet en vand.
Kond gy uwen brand niet blussen,
Gaet maer aen de waterkant,
Daer sult gy dat vuer wel blussen,
Wel blussen, wel blussen Als gy maer daer sitten vand.
Het zyn uw aerdige leden En uw deftige Cieraed,
Die doen myn Ziel verkwikken,
Verkwikken, verkwikken En myn hertje vreugde baet
Coridon gy gaet flatteren Gelyk al de minnaers doen
Gy soekt maer uw begeren Begeren, begeren,
Daerom is 't u al te doen.
| |
[pagina 25]
| |
Zy het niet door Trouwe Minne,
Dat ik u so waerdig acht,
Gy zyt steeds in myn sinne Myn sinne, myn sinne,
Och waer het toch in myn macht.
Coridon houd op van klagen,
Ik hebb' uw smeken wel verstaen,
Ik sal het myn Moertje vragen,
Ia vragen, ja vragen Of ik u sal nemen aen.
Coridon was moe van ’t Iagen,
Hy ging rusten aen een Fonteyn,
Om syn brand te verkoelen Verkoelen, verkoelen,
By syn Alderliefste reyn.
Coridon had lust te drinken,
En het werd hem noyt gebragt:
‘k Sal u den beker vol schenke Vol schenke, vol schenke
Want gy hebt het myn verzogt.
Dat ik van sulken Princesze,
Nu een Herder mogte zyn So soud gy zyn een voogdesse
Voogdesse, Voogdesse Uwen Dienaer sou ik zyn.
Toen hy hadde gedronken,
Sprak hy tot syn Lief uyt Min,
Nu is myn brand gezonken Gezonken, gezonken,
Och myn zoete Herderin.
Coridon uw zoete Minne En uw lieffelyk vermaen
Die trekken nu so myn sinne Myn sinne, myn sinne
Dat ik u sal nemen aen.
Coridon ik moet nu scheide Met het dale van de Zon
Ik sal myn Vee ook t’Huys leiden,
t' Huys leiden, t’ huys leiden Morgen kom ik wederom.
Ik dank u seer Vriendinne,
Daer op geef ik u myn Trouw,
Ik sal u weer beminne Beminne, beminne,
Als een deugdig Man syn Vrouw.
Oorlof dan myn Voogdesze O myn zoete Herderin
Gy sult zyn myn Matresze Matresze, Matresze,
Want ik u op eer bemin.
|
|