De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd Godin
(1718)–Anoniem De gekroonde Utrechtze vreede, of Nederlandze Vreugd godin–
Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Op een schoone Voys.
WIe hoor ik kloppen aen myn deur?
Terstond kwam daer de Pater veur,
Deo gratia Mon Peeren,
Is Pater Gardiaen niet t’Huys?
Ik moet hem Salueeren.
Pater Gardiaen die heeft belet,
Myn dunkt sit in syn Gebed,
Hy sal terstond wel komen,
Gaet ‘er na achter al in den Hof,
Aenschouwd de schoone Bloemen.
Ik ben al in den Hof gegaen,
Terstond kwam Pater Gardiaen,
Ik ging hem te gemoete,
Ik viel op bey myn knieje neer:
En kuste syne voeten.
Pater Gardiaen ik ben ‘er b’laen,
Hoe ’t te Leuven is toe gegaen,
Ik ben in groot verlangen,
Waer of den Brief so lange blyft?
Op dat ik die ontfangen.
Had gy naer Holland niet gegaen,
Gy had ‘er d’Kap wel aengedaen,
Maer wilt daerom niet treuren,
Want al d’Paters van ons Convent,
Die zyn tot uw faveuren.
Pater Capucyn ’t is al ’t groot’ pijn,
Men drinkt hier geenen Rinssen Wyn:
En den Toebak moet men derven,
Kaerte Spel en ’t Tiktak Bort,
Dat moeten wy af sterven.
| |
[pagina 9]
| |
Oorlof Iongmans wieje mogt zyn,
En word toch geenen Capucyn,
Het mocht u somtyds rouwen,
Neemt liever een mooy Meysje by der hand,
En maekt daer van uw Vrouwen.
|
|