't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 312]
| |
Na de wijse: Ick peyns om een persone.Paulus een vat vercoren
Van Godt den vader goet,
Ga naar margenoot+Tot Tharsen was gheboren,
Eerst in sijn jonckheyt soet
Soo quam hy te Ierusalem,
Ga naar margenoot+By Phariseen // was hy ghemeen
Die onderwesen hem.
Aen Gamaliels voeten
Leerd’ hy neerstigh de wet,
De Christenen ‘t ontmoeten
Began hy al te met
Ga naar margenoot+Met groot vervolgh, uyt yder blint,
Stephanus bloet // docht hem al goet,
Ga naar margenoot+Want hy deed’ als een kint
Ga naar margenoot+Maer Godt die uyt den hooghen
Hier alle dinck aensiet,
Wou’ niet langer gedoogen
Sijn kind’ren in ‘t verdriet,
Ga naar margenoot+Hy sprack hem uyt den Hemel aen,
Een helder licht // nam sijn gesicht,
En ginck hem neder slaen.
Ga naar margenoot+Ananias, den vromen,
Door een ghesicht vermaent,
Is tot Paulum ghecomen,
Die sijn sonden betraent,
Het doopsel hy van hem ontfinck,
| |
[pagina 313]
| |
Terstont daer na // d’Apostel dra
Christum prediken ginck.
Arabia, dat Rijcke,Ga naar margenoot+
Ontfinck dat soete woort,
Damascum des gelijcke,Ga naar margenoot+
De Ioden sijn ghestoort,
Doch in een mand’ ontquam hy haer,Ga naar margenoot+
En Barnabas // geleyd’ hem ras
By d’Apostelsche schaer.
Door sijn vyanden lagenGa naar margenoot+
Tot Tharsen nam hy keer,
En na sommige dagen
Barnabas haeld’ hem weer,Ga naar margenoot+
‘t Antiochi een jaer hy Leerd’,
Den Christen naem // begost bequaem,
Vele volcx wert daer bekeert.
Ael-missen hy besteldeGa naar margenoot+
Door dier ‘t in ‘t Iootsche lant,
De Heyl’ge Geest hem meldeGa naar margenoot+
Te gaen als Predicant;
Tot Cypren hy van Christum leert,Ga naar margenoot+
Het Duyvels kint // dat wert verblint
En Sergius bekeert.
Het woort Godts hy vercondightGa naar margenoot+
‘t Antiochi, Pysid’
Het Iootsch’ volck hem besondight,
De Heyd’nen sijn verblijt,
Vervolgers schudden sy het stof,Ga naar margenoot+
En wand’len na // Iconia,
Verbreyden daer Godts Lof.
‘t Vervolgh’ drijft hun te Lijst’renGa naar margenoot+
De creupel wert ghesont,
De Heydenen verbijst’ren
En Off’ren hun terstont,Ga naar margenoot+
‘t Sijn Goden, hebben sy ghemeent
| |
[pagina 314]
| |
Ga naar margenoot+Door Ioden nijt // keerden ‘t subijt
‘s Hebben Paulum ghesteent.
Ga naar margenoot+Sy togen ‘t lant rontomme,
Maeckten de broeders sterck,
En keerden wederomme
Van haer bevolen werck,
Ga naar margenoot+Vercondichden Godts goetheyt saan,
Die d’Heyd’tnen doof // tot het geloof
Een deur had’ op ghedaen.
Ga naar margenoot+Te Ierusalem binnen
In d’oproer der ghemeent,
Hebbens met blijde sinnen
De herten daer ver-eent
Ga naar margenoot+Sy deden van Gods werck vermaen,
Ga naar margenoot+Met Sila soet // docht Paulus goet,
Te reysen nu voortaen.
Ga naar margenoot+Timotheus wert besneden,
Ghemeynten sijn ghesticht,
Ga naar margenoot+De Geest wijst Pauli treden
Al door een nacht ghesicht,
Ga naar margenoot+Lidia wert gheopent ‘t hert,
Waer-seggend’ Gheest
Wijckt seer bevreest,
Ga naar margenoot+Stock-meester ghedoopt wert.
Ga naar margenoot+Paulus te Thessalonen,
Banck-boeven doen hem leet,
Ga naar margenoot+Sy willen Iason honen,
Maer sijn antwoord’ is reet,
Ga naar margenoot+Tot Berr’hoa de schrift doorsocht,
‘t Edel gheslacht // dach ende nacht,
Oft alsoo wesen mocht.
Ga naar margenoot+Door Ioden nyt verdreven,
Comt Paulus tot Atheen,
De Philisophen keven
En raeckten op de been,
| |
[pagina 315]
| |
Sy dienden d’onbekenden Godt,Ga naar margenoot+
Daer ‘t al in leeft // ja roert en sweeft,
Noch blevens’ even bodt.
Hoorende van ‘t verrijsen,
Eenighe vallen by
Damaris, Dionysen:Ga naar margenoot+
Tot Corinthen comt hy,
Daer werckt hy sijn tapyten goet,Ga naar margenoot+
By Aquila // en Priscila
Sijn lieve vrienden soet.
De Ioden door hun lasterGa naar margenoot+
Halen hun bloet op ‘t hooft,
Iustus wert dies te vaster,
En Crispus oock gelooft,
Paulus Leerd’ ander-half jaerGa naar margenoot+
Corinthi stadt // in welcke had
Den Heer een groote schaer.
De Ioden hem beclaghen,Ga naar margenoot+
Gallio drijftse wech,
Softhenes wert gheslaghen,Ga naar margenoot+
Paulus maeckt overlegh,
Na scheeringh gaat ‘t Ephesen hy,Ga naar margenoot+
En spoede hem // Ierusalem
Te sijn in ‘t hooch-tyt by.
Van daer so comt hy nederGa naar margenoot+
Tot Anthiochia,
Door-reyst de landen weder
Phrugu, Galatia,
Besoeckt de broeders over al,
En maecktse sterck // in s Heeren werck,
Wien hy hun oock beval.
Apollo tot EphesenGa naar margenoot+
Van Aquill’ onder-recht,
Hout tot Corinth’ sijn wesen,
Maer Paulus ‘s Heeren knecht,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 316]
| |
t’Ephesen hy Discipels vint,
Iohannes Doop // was al haer hoop,
Wien by den Geest ontbint.
Als sommigh’ qualijck spraken
Door dispuyt openbaer:
Scheyt Paulus van hun saken,
Ga naar margenoot+Leert in de school twee jaer,
Sweet-doecken doen Mirakel groot,
Ga naar margenoot+Doch Scevi soon’ // die krijghen hoon,
Den Geest brenght haer in noot.
Hun sonden veel belijden,
Ga naar margenoot+Konst-boecken sijn verbrant,
Paulus neemt voor by tijden
Te trecken door het lant,
Om na Ierusalem te gaen,
Ga naar margenoot+Terwijl ontstaet // een oproer quaet
‘t Ephesen om Diaen.
Na vriendelijck afscheyden,
Ga naar margenoot+Reyst hy na Macedoon,
In Griecken ‘t woort hy breyden,
‘t Iootsch volck hem willen doon,
Veel lieve vrienden doen hem dienst,
Ga naar margenoot+Doch in Troaed’ // Eutygh’ ontstaet
Den val op ‘t onvoorsiens’.
Vertroost, door sijn op weckingh’,
Sijn al te samen sy,
Paulus in d’omme treckingh’
Ephesen reyst voor by,
Ga naar margenoot+Vermaent met tranen d’ouders al
Maeckt sijn af scheyt
‘t Quaet hun voorseyt
Wat na ontmoeten sal.
Veel weenen is ghebleken,
En Paulus scheyt van haer,
Ga naar margenoot+Tot Tyrum in gheweken
| |
[pagina 317]
| |
Toeft seven daghen daer:
In Cesari, d’Euangelist
Philippus heeft // dochters beleeftGa naar margenoot+
Die ‘t Propheteren wist.
Agabus hem voorseyde
Sijn banden door den Geest,
Doch watmen hem voor leyde
Hy bleef al onbevreest,
Hy comt binnen Ierusalem,Ga naar margenoot+
Voldoet beloft’ // na Moyses, oft
De Ioden vonden hem.
Gheschrey hem openbaerde,Ga naar margenoot+
Paulus ghedronghen wert,
De Hooft-man hem bewaerde,
Het volck was al verwert,
Na dat hem d’Hooft-man heeft verhoort
Van dat hy waer // d’Egyptenaer,Ga naar margenoot+
Oorlof hy sijn antwoort.
Stilt’, door het wencken sijnde,Ga naar margenoot+
Paulus sijn reden doet:
‘t Geroep hem onder mijnde
En wierpen stof verwoed’,Ga naar margenoot+
Door ‘t Borgher-recht men hem niet slaet,
Doch hy geleyt // wert om bescheyt
In hooghe Priesters raet.Ga naar margenoot+
Paulus den raet aensiende,Ga naar margenoot+
Straft de ghewitte want,
En haren last ontvliende,
Twee seckten steeckt in brant,
Den Heere sterckt hem in der nacht,
Door ‘t quaet verbontGa naar margenoot+
D’hooft-man terstont
Bereyt een stercke wacht.
| |
[pagina 318]
| |
Ga naar margenoot+Tot Felix wert ghesonden
d’Apostel in C’esaar’,
De Ioden om hem stonden,
Ga naar margenoot+Tertullus claeghde swaer,
Pauli antwoord’ hem wederleyt,
Ga naar margenoot+Felix bespreck // hout van ghebreck,
Schrickt van ‘t geen Paulus seyt.
Ga naar margenoot+Festus in ‘t lant ghecomen
Paulus voor hem ontbiet,
Soeckt funst by den onvromen,
Paulus ten Keyser vliet,
Ga naar margenoot+Agrippa hem te sien begeert,
En hoort hem aen // doch sijn vermaen
En heeft hem niet bekeert.
Ga naar margenoot+Paulus, met langhe reden,
Stelt sijn bekeeringh voor,
Agrippa wert door-sneden
Van des waerheyts ghehoor,
Ga naar margenoot+Maar Festus hem ontsinnigh acht,
‘t Besluyt was claer // hy moeste naer
Den Keyser sijn ghebracht.
Ga naar margenoot+De scheep-vaert wert begonnen,
d’Apostel gunste vint,
Voorseyt te sijn verwonnen
Van storm en groote wint,
Ga naar margenoot+Doch d’hooft-man op den stuer-man bout
En achter cleen // waer na gheween
Quam doen te laet beroud’.
Een wind’ het Schip om voerde
Wel veerthien dagen lanck,
Ga naar margenoot+Terwijl hem niemant roerde
Om nutten spijs of dranck,
Anghst en ghevaer benam den moet,
Paulus voorseyt // door Gods beleyt,
Schout na teghenspoet.
| |
[pagina 319]
| |
Naer langhe tijdt omswerven
Quamen sy te Melijt,
Daer raeckt t’schip aen scherven,Ga naar margenoot+
Elck swom aen landt subijt,
Paulus een slangh werpt in het vier,Ga naar margenoot+
En hy ghenas // op ‘t selve pas
Veel menschen vol dangier.
Als sy te Roomen quamen,Ga naar margenoot+
Paulus kreegh eenen moet,
Siende de Broeders ‘t samen
Die hem deden ontmoet,
De Ioden heeft hy daer verbreytGa naar margenoot+
Gods rijcke kolaer // waerom hy daer
Ghevangen was gheleyt.
In zijn ghehuurde wooninghGa naar margenoot+
Blijft Paulus daer twee jaer,
Doet van Gods rijck vertooningh
Vrymoedich sonder vaer,
Wie tot hem comt hy wel ontfanght
Vriend’lick ontmoet // doet hyse soet
Van ‘t geen haer ziel belanght.
Na desen hy hem keerde
In Spaengien, soo men hout,Ga naar margenoot+
Al waer hy Christum leerde,
En veel Gemeenten bout,
Gods vier’ge Liefde dreef hem voort,
Met cloeck verstant // heeft hy beplant
De werelt met Gods woort.
D’Historien beschryven
Dat Nero, den Tyran,
Heeft Paulum doen ontlyven:
Want desen lieven Man
Was uyt ghenade by gheleydtGa naar margenoot+
Des levens croon // tot eenen loon
Voor al synen arbeyt.
|
|