't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
Auteursrechtvrij
[pagina 205]
| |
Op de wyse: Doet u oogskens open, &c.Die reyn liefde vierighGa naar margenoot+
In sijn herte draeght,
Die daer leeft manierigh,Ga naar margenoot+
Ghelijckt Godt behaeght,
Die sal vry van quale,Ga naar margenoot+
Schoon en vruchtbaer bloeyen siet,
Die sal der Sonnen strale,Ga naar margenoot+
Op den middagh lyden niet.
Die gheheel laet varenGa naar margenoot+
Der Godtloosen raet,
Die op der sondaren
Wech oock niet en gaet,
Die is wel gheleken
By een groene vruchtbaer boom,
Die daer onbesweken
Groeyt aen eenen water-stroom.
Die wel Godts behaghenGa naar margenoot+
Weet en niet en doet,
Die sal vele slaghen
Lijden in den gloet,
Die eeuwigh sal branden,Ga naar margenoot+
Noch wert hy ghebonden // met
Die duystere banden,Ga naar margenoot+
Want hy ginck der sonden // tret.
Die loopt onverholenGa naar margenoot+
Op weghen ghemeen,
Dit moet wel verdolen,
| |
[pagina 206]
| |
Ga naar margenoot+Want daer is maer een,
Die daer tot den leven,
Ga naar margenoot+Is den wegh der waerheyt plat,
Die daer gaet beneven,
Sal missen die schoone stadt.
Ga naar margenoot+Die met Esaus soorte,
Verkoopen onwijs,
Die eerste gheboorte,
Voor een schotel spijs,
Ga naar margenoot+Die gaet hier verkiesen,
‘s Werelts tijdelijck profijt,
Die sullen verliesen,
‘t Eeuwigh hemelsche jolijt.
Die wandelt verstandigh
Sijnde geen sondaer,
Ga naar margenoot+Die de dronckaerts schandigh
Niet en volget naer,
Ga naar margenoot+Die niet Leugenachtigh,
Noch niet valsch is van gemoet,
Die sal noch deelachtigh
Sijn, Godts edel rijcke soet.
Ga naar margenoot+Die met sijnder tonghen
Niet en smaet noch schent,
Ga naar margenoot+Die wel heeft bedwonghen,
Al sijn woorden jent,
Ga naar margenoot+Die sijn hert noch handen
Ga naar margenoot+Niet besmet om ‘t aertsche goet,
Die sal vry van schanden,
Namaels hebben overvloet.
Ga naar margenoot+Die niet is wraack-gierigh,
Tegens sijn vyandt,
Ga naar margenoot+Die hier goedertierigh
Leeft in leegen stant,
Ga naar margenoot+Die ‘t bedroch der sonden
Seer kloeckmoedigh wederstaet,
| |
[pagina 207]
| |
Die sal groot bevonden zijnGa naar margenoot+
Wanneer ‘t hier al vergaet.
Die Liefde bewijsenGa naar margenoot+
Aen Godts leden fijn,
Die d’hong’rige spijsen,Ga naar margenoot+
Oock die dorstigh sijn,
Die weldaet betoonenGa naar margenoot+
Aen veel kranck en arme siet,
Die sal Godt beloonen
Met een stroom die overvliet.Ga naar margenoot+
Die heeft tot sijn voordeel,
Bermhertigheydt an,
Die haer tegen ‘t Oordeel,Ga naar margenoot+
Wel beroemen can,
Die in alle stucken
Der Liefden volstandigh blijft,Ga naar margenoot+
Die sal ‘t wel ghelucken,
Eeuwigh hy in Godt beclijft.
|
|