't Geestelijck kruydt-hofken
(1631)–Anoniem Geestelijck Kruydt-hofken–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Sal icknoch langer met heete tranen.O Edel wesen uyt Godt gevloten,
In ‘s menschen ziel van aengebin,
Die in de scheppingh zijt ingegoten,Ga naar margenoot+
Om ‘t onderwijsen des menschen zin,Ga naar margenoot+
Gods wesen puurGa naar margenoot+
Geeft en natuur,
Dat tuyghnis heeft van ‘t alderhoochste goet,Ga naar margenoot+
En wijst de sonden naen in het gemoet.Ga naar margenoot+
Als een Compas zijt ghy gelegen
Recht in het midden van ‘s menschen hert,Ga naar margenoot+
Men can wel voelen aen u bewegen,Ga naar margenoot+
Oft men God nadert of van hem vert,Ga naar margenoot+Want in Gods wil
Daer staet ghy stil,
Maer andersints soo draeyt ghy heen en weer,Ga naar margenoot+
En buyten God en rust ghy nimmermeer.Ga naar margenoot+
Soeckt yemant rust in creaturen,Ga naar margenoot+
Hy comt ten laetsten bedroghen uyt,Ga naar margenoot+
Dit edel vonckje laet hem niet duren,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 190]
| |
De ydelheden het hem ontsluyt,
Ga naar margenoot+’t Wort wel verdooft // maer niet berooft
Ga naar margenoot+Het moet tot vreucht gedyen of tot pijn,
Want medecijn misbruyckt, wort tot fenijn.
Al daer het neerstich wort waerghenomen,
Ga naar margenoot+Daer salt opgroeyen met tacken swaer,
Ga naar margenoot+Gods geeft sal hem te hulpe comen,
En wel besproeyen met water klaer,
Ga naar margenoot+Als mostert saet // boven salaet,
En boven alle cruyden hooch en schoon,
Sal het opwassen tot in ‘s Hemels troon.
Ga naar margenoot+Maer daer de lusten het saet versticken,
Daer comt den mensch in grooten noot,
Ga naar margenoot+De lusten vlieden, daer comt verschricken,
Ten laetsten in die bitter doot,
Daerom, o mensch,
Begeert ghy wensch,
Ga naar margenoot+Neemt waer het soete noden van Gods Gheest,
So sult ghy eeuwich leven onbevreest.
Had d’eerste werelt wel willen hooren
Ga naar margenoot+D’insprake van Gods geeft voorwaer,
De suntvloet hadse niet comen smoren,
Maer sy en luysterden niet daer naer,
Ga naar margenoot+Oock Sodoma // en Gomora,
Haer wercken waren niet dan ydelheyt,
Eten en drincken also Christus seyt.
Ga naar margenoot+Volght na het licht in u ontsteken,
Ga naar margenoot+Siet op den Heylant uwen Heer,
Hy sal u niet laten ontbreken,
Ga naar margenoot+In alle noot neemt tot hem keer,
Ga naar margenoot+Ghy sijt doch zijn // en hy is dijn,
| |
[pagina 191]
| |
Onteygent niet u selven dan u deel,Ga naar margenoot+
‘t Betuychde erffenis geeft hy geheel.Ga naar margenoot+
Wat isser beter om te genieten
Dan d’erffenis van ‘t eeuwich goet?Ga naar margenoot+
Want daer is vreugt sonder verdrieten.Ga naar margenoot+
En ‘t smaeckt in dese tijt soo soet,Ga naar margenoot+
Het cruys wort licht // en ‘t hert gestichtGa naar margenoot+
Vol van geloove Liefd’ en alle deucht,
En alles wat het hert oprecht verheucht.
|
|